Bez serca

Początkowo jego słowa były niczym szorstki wiatr, a jego dotyk przeszywał zimnem. Czułam, że najlepszym rozwiązaniem będzie trzymanie się od niego z daleka, o ile to w ogóle możliwe. Wiedziałam, że kryje się w nim niebezpieczeństwo, a jeśli tylko by zechciał, mógłby mnie zniszczyć bez śladu. Jednak nie to było jego zamiarem, ani moją potrzebą.

Zadziwiająco łatwo było dać się ponieść emocjom w obecności mężczyzny o tak nieprzeciętnej mocy, mężczyzny, który posiada wszystko, oprócz mnie. Jego subtelne dotknięcia i szybkie, ukradkowe spojrzenia rozgrzewały moją krew, wprawiając moje serce w nieoczekiwany rytm. Chociaż można by ulec zagubieniu w tej gęstej mgle namiętności, jego reputacja bezlitosnego człowieka zawsze o sobie przypominała. Powinnam była wiedzieć lepiej.