Roman Prawocheński - sylwetka autora

Data i miejsce urodzenia:

11 Września 1877

Data i miejsce zgonu:

6 Sierpnia 1965

Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości w Taganrogu, rozpoczął naukę na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Petersburgu. W latach 1910-1917 został mianowany starszym specjalistą ds. hodowli w Departamencie Rolnictwa Głównego Zarządu Dóbr Państwowych. Jednocześnie prowadził Stację Doświadczalną Hodowli Koni w Petersburgu oraz w Moskwie. Od 1919 roku prowadził wykłady z hodowli zwierząt na kursach dla agronomów i lekarzy weterynarii przy Politechnice w Kijowie. Podczas swojej działalności w Rosji opublikował ponad 30 prac naukowych i artykułów, które dotyczyły hodowli koni, owiec oraz żywienia zwierząt.

Po przybyciu do Polski w 1919 roku, podjął pracę jako starszy referent w Wydziale Hodowli Koni Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych. Następnie kierował Wydziałem Hodowli Zwierząt w Państwowym Instytucie Naukowym Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach. W 1925 roku został profesorem zwyczajnym hodowli zwierząt na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie prowadził intensywną działalność naukową aż do wybuchu II wojny światowej. Był także encyklopedystą oraz edytorem Praktycznej Encyklopedii Gospodarstwa Wiejskiego, w której opracował tomy poświęcone koniom.

6 listopada 1939 roku trafił do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen w ramach akcji Sonderaktion Krakau i przebywał tam do lutego 1940 roku. Po uwolnieniu rozpoczął pracę w Izbie Rolniczej w Krakowie, a następnie w Instytucie Rolniczym w Puławach, gdzie zorganizował doświadczalną stadninę koników polskich. W 1945 roku reaktywowany Państwowy Instytut Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach pozwolił mu utworzyć Dział Hodowli Koni. Na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej założył Katedrę Ogólnej Hodowli Zwierząt, której przewodził przez dwa lata. W 1954 roku musiał zrezygnować z pracy zawodowej z powodu złego stanu zdrowia.

W uznaniu jego zasług w 1924 roku otrzymał francuski Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rolniczej, w 1946 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim, a w 1951 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 6 sierpnia 1965 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.