Rene Voillaume - sylwetka autora

Francuski duchowny katolicki, zakonnik oraz założyciel zgromadzenia Małych Braci Jezusa, zyskał święcenia kapłańskie 29 czerwca 1929 roku, po czym kontynuował naukę teologii w Rzymie. Znaczący wpływ na jego życiowe decyzje miała lektura biografii Charles'a de Foucaulda autorstwa René Bazina, co doprowadziło do założenia zgromadzenia Małych Braci Jezusa w 1933 roku. Razem z czterema towarzyszami złożył śluby zakonne 8 września tego samego roku, a następnie zaangażował się w działalność misyjną na Saharze, w miejscowości El-Abiod-Sidi-el-Cheij.

W 1947 roku, po spotkaniu z ojcem Jacques'em Loewem, zgromadzenie zyskało nową formę, łącząc życie kontemplacyjne z aktywnością wśród ludzi ubogich. W Aix-en-Provence powstała pierwsza "fraternia robotnicza". Swoje przeżycia i przemyślenia opisał w książce "Au Coeur des masses" z 1951 roku. W 1968 zatwierdzono konstytucje zakonne braci w Watykanie, które uwzględniały także ich działalność zarobkową.

W 1938 roku, przy grobie Charlesa de Foucaulda, poznał Magdalenę Hutin, dzielącą się pomysłem utworzenia wspólnoty Małych Sióstr Jezusa, którą od tego momentu wspierał. W 1956 roku założył Małych Braci Ewangelii, a siedem lat później Małe Siostry Ewangelii, obie wspólnoty inspirowane duchowością Charlesa de Foucaulda. W grudniu 1965 roku zrezygnował z roli przeora Małych Braci Jezusa, by aktywniej wspierać zgromadzenia, którym towarzyszył. W 1968 roku głosił rekolekcje wielkopostne dla Papieża Pawła VI, a jego działalność obejmowała liczne podróże i wizyty we wspólnotach na całym świecie. W roku 2001, z powodu pogarszającego się zdrowia, osiadł na stałe w Tubet, wśród wspólnoty Małych Sióstr.