Piotr Guzy - sylwetka autora

Syn śląskiego powstańca Juliusza, swoją edukację na poziomie gimnazjum i liceum odbył w Tarnowskich Górach. W trakcie kampanii wrześniowej 1939 roku brał udział w walkach, po których trafił do internowania w Rumunii. Udało mu się uciec do Francji, gdzie dołączył do polskiego wojska pod dowództwem generała Sikorskiego. Walczył w dywizji pancernej generała Maczka na terenach Francji, Belgii i Holandii, a podczas tych walk odniósł poważne rany.

Po zakończeniu wojny początkowo zdecydował się pozostać na Zachodzie, gdzie studiował ekonomię polityczną oraz filozofię na Uniwersytecie w Londynie. W Anglii założył rodzinę, jednak w 1949 roku powrócił do Polski z żoną i synem. Uzyskał tytuł magistra ekonomii na Uniwersytecie Poznańskim. Pracował w redakcji „Tygodnika Zachodniego” w latach 1956–1957. Z powodu prześladowań ze strony służb bezpieczeństwa w 1957 roku wyemigrował do Anglii, przejeżdżając przez Berlin Zachodni, gdzie rozpoczął pracę w BBC. Po przeniesieniu się do Monachium współpracował z Radiem Wolna Europa. W 1979 roku osiadł w Hiszpanii.

Był autorem kilku powieści, które osadzał w realiach emigracyjnych lub w Polsce okresu powojennego. "Krótki żywot bohatera pozytywnego" to wewnętrzny monolog kierownika powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa, który obawia się zmian związanych z odwilżą październikową. Kolejna znana powieść "Stan wyjątkowy" przedstawia losy inteligentnej rodziny zmagającej się z trudnościami i niebezpieczeństwami powojennego życia. Był członkiem Związku Literatów Polskich. Zmarł 24 lutego 2018 roku w Hiszpanii, mając 96 lat, tuż przed ukończeniem powieści, nad którą pracował po powrocie z Tarnowskich Gór.

Piotr Guz, autor licznych książek, napisał m.in.: "Następny odchodzi 22.25" (Warszawa 1955), "Nocny zrzut" (Warszawa 1955), "Cienie na gwiazdach" (Warszawa 1956), "Wenus z brązu" (Warszawa 1956), "Krótki żywot bohatera pozytywnego" (Paryż 1966), "Stan wyjątkowy" (Paryż 1968), "Requiem dla pani Tosi" (Londyn 1990), "Zwidy na wysokościach" (Poznań 1994). Jego opowiadania publikowane były w "Zeszytach Literackich", takie jak: "Będziesz miłował kata swego" (nr 7, lato 1984), "Że ona jest, że w ogóle jest" (nr 67, lato 1999), "Wstyd" (nr 94, lato 2006), "Odwiedziny u duchów" (nr 97, wiosna 2007), "Ostatnia posługa" (nr 107, jesień 2009).