Ko Un - sylwetka autora

Poeta południowokoreański zdobył początkową edukację w szkołach japońskich. Już jako ośmiolatek fascynował się klasyczną poezją chińską, a swoją przygodę z pisaniem rozpoczął w wieku dwunastu lat. Wybuch wojny koreańskiej w 1950 roku był dla niego dramatycznym przeżyciem, które naznaczyło jego los - został przymusowo wcielony do wojska. Strata wielu bliskich osób doprowadziła go do załamania nerwowego, co skutkowało pierwszą próbą odebrania sobie życia.

W 1952 roku zdecydował się zostać mnichem buddyjskim i przez następne dziesięć lat poświęcił się medytacji zen oraz podróżom po Korei. W 1957 założył Gazetę Buddyjską i zaczął publikować swoje wiersze i eseje, osiągając wyższe pozycje w hierarchii buddyjskiej, aż stał się jednym z członków władz centralnych. Jednakże, w 1963 roku zerwał ze wspólnotą buddyjską, ogłaszając swój Manifest rezygnacji; przeniósł się na prowincję Czedżu, gdzie pogłębiał wiedzę na temat kultury koreańskiej, a później przeprowadził się do Seulu. Jego dzieła z tego okresu zawierają liczne nihilistyczne manifesty, odzwierciedlające kolejne załamania psychiczne, które doprowadziły go do prób samobójczych, ostatnia z nich miała miejsce w 1970 roku.

Od 1973 roku zaczął aktywnie uczestniczyć w działaniach politycznych, protestując przeciwko łamaniu praw człowieka przez władze, czego skutkiem były wyroki i więzienia w latach 1974, 1979, 1980 i 1989. Po odbyciu dwuletniej kary więzienia w 1982 roku, przeprowadził się z żoną na wieś Ansong niedaleko Seulu. Dorobek literacki tego poety to ponad 130 książek, za które zdobył liczne nagrody, w tym Koreańską Nagrodę Literacką w 1974 i 1987 roku. Jego twórczość została przetłumaczona na wiele języków europejskich oraz chiński i japoński. Na język polski jego dzieła tłumaczyli m.in. Mieczysław Godyń, Adam Szostkiewicz i Agnieszka Żuławska-Umeda. Odwiedził Polskę dwa razy - w 2000 i 2009 roku. W tym drugim roku ukazał się w Polsce wybór jego poezji pt. "Raptem deszcz", a w 2012 wydano zbiór "Maninbo. Dziesięć tysięcy istnień" w tłumaczeniu Mieczysława Godynia i Adama Szostkiewicza. Więcej o poecie można znaleźć na stronie: https://******.**