Irit Amiel - sylwetka autora

Irit Amiel, izraelska poetka, pisarka i tłumaczka, pochodzi z Polski. Urodziła się w Częstochowie, w zżytej z polską kulturą rodzinie żydowskiej Librowiczów. Rodzinne korzenie sięgają niemieckich terenów sprzed 400 lat, a ze strony ojca, prawdopodobnie, Portugalii. W czasie II wojny światowej znalazła się w częstochowskim getcie, ale zdołała uciec, posługując się aryjskimi dokumentami i otrzymując wsparcie od Polaków. Tragicznie, jej rodzice i bliscy stracili życie w Treblince. Po wojnie, wsłuchawszy się w radę Icchaka Cukiermana, dołączyła do Brichy i w 1947 roku, razem z grupą młodzieży, nielegalnie przeprowadziła się do Palestyny. Początkowo osiedliła się w kibucu, a obecnie mieszka w Tel Awiwie, gdzie cieszy się towarzystwem sześciorga wnuków.

Debiutowała w 1994 roku zbiorem poezji pod tytułem "Egzamin z Zagłady", który pojawił się zarówno w hebrajskim, jak i polskim wydaniu. Następnie, w latach 1995 i 1998, opublikowała kolejne tomy poetyckie. W Polsce wydała trzy zbiory: "Egzamin z Zagłady" (zarówno w 1994, jak i w 1998 roku), "Nie zdążyłam" (1998) oraz "Wdychać głęboko" (2002), w których zgłębia temat Holokaustu. Podobna tematyka znajduje się w jej zbiorze opowiadań "Osmaleni" z 1999 roku, który w 2000 roku zdobył nominację do nagrody literackiej Nike. W 2008 roku ukazał się jej kolejny tom prozy "Amiel – Podwójny krajobraz".

Twórczość Irit Amiel była publikowana w takich czasopismach jak "Midrasz", "Słowo Żydowskie", "Czas Kultury", paryska "Kultura" oraz "Zeszyty Literackie". Tłumaczenia z polskiego na hebrajski obejmowały dzieła m.in. Marka Hłaski, Henryka Grynberga, Hanny Krall i Wisławy Szymborskiej. Była również autorką autorskiej antologii, w której zamieściła swoje przekłady współczesnych izraelskich poetów z hebrajskiego na polski.