Booth Tarkington - sylwetka autora

Booth Tarkington, amerykański prozaik i dramaturg, zdobył popularność dzięki swoim powieściom o tematyce obyczajowo-sentymentalnej, z których wiele doczekało się adaptacji filmowych. Do jego najbardziej znanych dzieł należy „Smuga słońca” („Alice Adams”, 1921) oraz „Wspaniałość Ambersonów” („The Magnificent Ambersons”, 1918), będące drugim tomem trylogii „Growth”, opowiadającej o plutokratycznej rodzinie z amerykańskiego Środkowego Zachodu. Ta ostatnia powieść otrzymała Nagrodę Pulitzera i została zekranizowana przez Orsona Wellesa w 1942 roku, a także jako film telewizyjny w 2002 roku.

W Polsce powojennej szczególną popularnością cieszyła się powieść „Siedemnastolatek” („Seventeen”, 1916), wydana dwukrotnie w latach 1929 i 1962. Inne utwory Tarkingtona, które zostały przetłumaczone na język polski, to „Gentleman z Indiany” (1899), „Książę krwi” („Monsieur Beaucaire”, 1900), „Penrod” (1914), będący pierwszym tomem trylogii „Penrod”, „Kobiety” (1925), „Plutokrata” (1927), „Egoistka” („Claire Ambler”, 1928), „Sukces Pani Stelli” („Young Mrs. Greeley”, 1929), oraz „Antykwariat” („Rumbin Galleries”, 1934). Każda z tych powieści pozostaje świadectwem jego umiejętności w tworzeniu barwnych i porywających narracji, które zyskały sobie uznanie zarówno wśród czytelników, jak i krytyków.