Arno Schmidt - sylwetka autora

Arno Schmidt był niemieckim pisarzem i tłumaczem literatury anglo-amerykańskiej, którego pierwsze literackie próby miały miejsce w połowie lat trzydziestych XX wieku. Niestety, większość tych wczesnych prac zaginęła podczas wojny. Znany jako outsider z silnym skupieniem na swoim wnętrzu, Schmidt często umieszczał swoje osobiste doświadczenia i przemyślenia w centrum swoich dzieł, chociaż często były one ukryte pod różnymi postaciami.

Styl Schmidta był na tyle unikalny i specyficzny, że jego pisarstwo nie zdobyło szerokiej popularności wśród masowego czytelnika. Mimo to krytycy uważają go za jednego z wybitniejszych niemieckich autorów powojennych. Jego literatura to między innymi opowiadania takie jak "Die Umsiedler" (1953, "Przesiedleńcy") oraz "Seelandschaft mit Pocahontas" (1955, "Krajobraz z Pocahontas"), a także powieść "Das steinerne Herz" (1956, "Kamienne serce"). Wśród jego istotnych dzieł znajdują się również "Kaff auch MARE CRISIUM" (1960, "Zapadła dziura także MARE CRISIUM") oraz zbiór opowiadań "Küche in Halbtrauer" (1964, "Krowy na wpół w żałobie"). Jego opus magnum to "Zettels Traum" (1970, "Sen Spodka"), a późniejsze prace obejmują "Die Schule der Atheisten" (1972, "Szkoła ateistów") i "Abend mit Goldrand" (1975, "Wieczór ze złoconym brzegiem").

Schmidt pozostawił po sobie również znaczący dorobek historycznoliteracki, psychoanalityczny oraz eseje radiowe. Jego twórczość została doceniona nagrodą Theodora Fontane w 1964 roku oraz nagrodą Goethego w 1973 roku.