Antropodramatyka. Drogi i bezdroża szczęścia

Obecny spór kulturowy, którego jesteśmy świadkami, dotyczy istoty ludzkiej. Uczestnicząc w tej debacie i rozwijając badania Krakowskiej Szkoły Antropologicznej, Jan Galarowicz tworzy wielotomową pracę zatytułowaną "Antropodramatyka". Dwa początkowe tomy dzieła poświęcone są myślicielom, którzy zainspirowali autora do dążenia do prawdy o człowieku i w dalszym ciągu wspierają go w tej drodze. Natomiast kolejne tomy badają podstawowe, kluczowe zjawiska antropologiczne: dążenie do szczęścia i doświadczanie cierpienia, które są traktowane jako kluczowe dla zrozumienia ludzkiej kondycji. W trzecim tomie, zatytułowanym "Antropodramatyka. Wszyscy jesteśmy Hiobami", Galarowicz analizuje temat cierpienia. Obecny tom zajmuje się natomiast zagadnieniem szczęścia.

Galarowicz przede wszystkim obnaża współczesne błędne mniemania o szczęściu, konfrontując się z niewłaściwym pojmowaniem wolności, koncepcją samorealizacji i hedonizmem. Następnie przedstawia solidne podstawy prawdziwego szczęścia oraz drogi prowadzące do jego osiągnięcia. Zadaje także pytanie o możliwość istnienia absolutnego szczęścia. Autor formułuje swoje przemyślenia w stylu łączącym esej z popularyzacją, co sprawia, że jego wnioski są zrozumiałe i łatwo przyswajalne. Książka skierowana jest nie tylko do filozofów, ale także do psychologów, pedagogów, duszpasterzy oraz wszystkich tych, którzy pragną głębszego zrozumienia siebie i dążą do pełniejszego życia.