Ambasador

Oto fascynujący zapis rozmów z Jerzym Bahrem, wybitnym polskim dyplomatą, który zyskał szeroką rozpoznawalność, będąc świadkiem tragicznych wydarzeń w Smoleńsku. Jerzy Bahr, znany ze swojej dyskrecji i efektywności w pracy, wyróżnia się jako znakomity poliglota oraz miłośnik sztuki. Mimo że przez długi czas pozostawał znany głównie w kręgach politycznych i dyplomatycznych, cały kraj zwrócił na niego uwagę 10 kwietnia 2010 roku. Tego dnia, jako ambasador Polski w Moskwie, uczestniczył w tragicznym incydencie na lotnisku w Smoleńsku, gdzie miał przywitać prezydenta RP oraz delegację udającą się na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.

Bahr jako jeden z pierwszych poinformował polskie władze o katastrofie, a następnie, wraz z premierem Rosji Władimirem Putinem, uczestniczył w ceremonii pożegnania trumny z ciałem prezydenta Lecha Kaczyńskiego, która była transportowana do Polski. Obecnie, po przejściu na emeryturę, dzieli się niezwykłymi wspomnieniami z przebiegu swojego życia, w tym fascynacją Europą Środkowo-Wschodnią, głębokim patriotyzmem i otwartością wobec innych narodów.

Jego kariera obejmuje czas pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w okresie PRL, działalność jako analityk w szwajcarskim instytucie sowietologicznym oraz sukcesy jako doświadczony dyplomata wolnej Polski, gdzie służył m.in. jako konsul w Królewcu oraz ambasador w Kijowie, Aszchabadzie, Wilnie i Moskwie. Był także szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Autor książki "Ambasador", Jerzy Sadecki, pisze o nim z podziwem, a prof. Adam Daniel Rotfeld określa Bahra mianem "dobrej twarzy dyplomacji III Rzeczypospolitej". Rotfeld podkreśla wyjątkowe zdolności i charakter Bahra, który powinien stać się wzorem dla nowej generacji polskich dyplomatów.