Życiowe eksperymenty

„Życiowe eksperymenty” to książka autorstwa Louisy May Alcott – amerykańskiej pisarki, której twórczość powstała w XIX wieku. I choć od tego czasu upłynęło 150 lat, to przesłania, które Alcott propaguje w swoich dziełach, nadal są zastanawiająco aktualne…
Bohaterką niniejszej powieści jest 21-letnia Christie – z pozoru zwyczajna dziewczyna, mieszkająca na wsi z wujem i ciotką, którzy wychowywali ją po śmierci rodziców. Christie prowadzi u ich boku proste, nieskomplikowane i stosunkowo łatwe życie, które jednak nie czyni jej szczęśliwą. Serce i umysł młodej kobiety zajmuje pragnienie… „czegoś większego”, czegoś, czemu będzie mogła oddać się z pasją i znaleźć szczęście. Dlatego pewnego dnia Christie spakowała walizkę i wyruszyła na poszukiwanie swojego miejsca w świecie.
Czytelnik towarzyszy bohaterce w tej podróży, trwającej przez kolejnych 20 lat. W tym czasie doświadcza ona chwil zarówno szczęśliwych, jak i smutnych, chwil zwątpienia oraz radości. Fascynującym wydaje się fakt, iż niepewność własnej przyszłości, szukanie swojej życiowe drogi oraz próba odpowiedzi na pytanie: „Kim właściwie jestem?”, również w dzisiejszym świecie jest czymś tak dobrze znanym większości osób stojących u progu dorosłego życia.
Mnie osobiście bardzo spodobało się to, iż Christie nie jest naiwnym dziewczątkiem, którego jedynym celem jest wyjście za mąż, prowadzenie domu i wychowywanie dzieci. Wręcz przeciwnie – Alcott wykreowała bohaterkę świadomą swojej wartości, niebojącą się ciężkiej pracy i skrupulatnie dążącą do celu co, jak na XIX-wieczne standardy, było pomysłem mocno postępowym. Równocześnie, Christie nie jest osobą wolną od wad takich jak niecierpliwość, czy skłonność do próżności. I właśnie te wady oraz podejmowane próby stania się lepszą osobą, czynią ją podobną do każdego z nas.
Poza Christie mamy w książce do czynienia z całą gamą postaci drugoplanowych, które jednak nadają historii ton i pokazują przekrój XIX-wiecznego społeczeństwa amerykańskiego. I choć można zarzucić Acott, iż jej opowieści są nieco wyidealizowane, a czasami wręcz naiwne, to trzeba przyznać, że czyta się je z przyjemnością, bo wartości takie jak: miłość, dobroć, honor, czy współczucie stawiane są na pierwszym miejscu.
Jeśli więc komuś nie przeszkadza nieco kwiecisty styl pisarki (charakterystyczny dla XIX wieku) oraz czasem nieco przydługie opisy, lektura „Życiowych eksperymentów” na pewno będzie przyjemnością. Polecam tę książkę z całego serca.