Złamane Skrzydła. Szkice z historii...

Prawdziwy pilot to ktoś, kto podejmuje się heroicznych wyzwań i pragnie wznosić się ponad przeciętność. To osoba, która z pasją poszukuje nowych prawd i nie boi się burzenia starego porządku. Jest niczym mitologiczny Prometeusz, gotowy zapłacić najwyższą cenę za przełomowe odkrycia służące ludzkości.

Tak określił ten typ osobowości prof. Gustaw Andrzej Mokrzycki z Politechniki Lwowskiej w 1932 roku, opisując ludzi, którzy mieli odwagę stawić czoła naturze, ryzykując wszystko, w tym życie. Jako cywile, pokoju lotnicy, często przekraczali granice swoich możliwości przy nowych technologiach lotniczych, nierzadko ginąc podczas prób bicia rekordów. Tracili życie w niebezpiecznych miejscach, takich jak bezkresne morza, pustynie czy zdradliwe góry, nieustannie dążąc do doskonałości, jak mityczny Ikar. Lotnicy w czasie wojny, uczestnicząc w powietrznych bataliach czy lotniczych katastrofach, ginęli zarówno podczas obu wojen światowych, jak i w wielu konfliktach regionalnych aż po czasy nowoczesne. Śmierć wśród nich była powszechna, dotykając również asów przestworzy, bowiem los bywał dla nich bezlitosny. Szczególnie dotyczyło to lotników Polskich Sił Powietrznych, walczących w ramach sił powietrznych na zachodnioeuropejskim teatrze działań wojennych podczas II wojny światowej.