Zerwać okowy iluzji. Moje spotkanie z myślą Marksa i Freuda

Erich Fromm, urodzony w 1900 roku, to amerykański psycholog i filozof niemieckiego pochodzenia, uznawany za jednego z czołowych humanistów XX wieku i prekursora psychoanalizy humanistycznej. W swoim dorobku ma wiele ważnych dzieł, takich jak "Ucieczka od wolności", "Zapomniany język", "Patologia normalności", "Rewolucja nadziei" czy "Zdrowe społeczeństwo".

Jednak "Zerwać okowy iluzji" różni się od tych prac, gdyż stanowi krytyczną autobiografię intelektualną Fromma, w której nie unika on także tematów osobistych, sięgając nawet do fascynacji z dzieciństwa. Na jego myśl większy wpływ wywarły nie tyle księgi proroków jak Izajasza czy żydowskich myślicieli jak Anton Nobel, ale raczej pisma Zygmunta Freuda i Karola Marksa. Fromm szczególnie cenił myśl Marksa, choć ostro sprzeciwiał się wynaturzeniom takiej spuścizny, jak leninizm czy stalinizm, a totalitarne reżimy budziły w nim moralne oburzenie. Jego stosunek do Freuda był podobnie krytyczny, zwłaszcza w odniesieniu do spłycania jego teorii do popularnych praktyk terapeutycznych. Zrozumienie, z jakich intelektualnych źródeł czerpał Fromm, pozwala pełniej docenić jego status jako jednego z najważniejszych humanistów XX wieku.