Zarządzanie ryzykiem na granicach zewnętrznych Unii Europejskiej

Analiza ryzyka w kontekście nauk społecznych jest wciąż nowatorskim zagadnieniem, które otwiera szerokie pole do badań. W przeciwnym razie granice państw są przedmiotem badań od stuleci i interesują naukowców z wielu różnych dziedzin, którzy starają się uporządkować ich właściwości. Obie te kategorie – granice i ryzyko – łączy złożoność, zmienność oraz różne metody badań. Z jednej strony umożliwia to ciągłe zgłębianie ich natury i poszukiwanie pewnych prawidłowości, z drugiej zaś prowadzi do problemów metodologicznych i trudności w systematyzowaniu wiedzy. W związku z tym stanowią fascynujące wyzwanie dla badaczy. Przykładem procesów zachodzących na współczesnych granicach oraz podejmowanych działań mających na celu zapobieganie związanym z nimi zagrożeniom są zewnętrzne granice Unii Europejskiej. Ukazują one ewolucję granic w kontekście późnowestfalskiego ładu międzynarodowego, który stanowi połączenie ciągłości tradycyjnego systemu westfalskiego z nowymi elementami powstającymi w wyniku jego przekształceń.