Zapiski z Hiroszimy

"Zapiski z Hiroszimy" autorstwa rozdźwiękującego się jako unikatowa pozycja w dorobku noblisty z 1994 roku, Kenzaburō Ōego, wybitnie przedstawia rzeczywistość z perspektywy hibakusha, czyli tych, którzy przetrwali bombardowanie Hiroszimy. Znany i szanowany jako młody pisarz oraz aktywista nurtu antynuklearnego, Kenzaburō Ōe był świadkiem głębokich podziałów podczas IX Światowej Konferencji Przeciwko Bombom Atomowym i Wodorowym w 1963 roku, która doprowadziła do dezintegracji lewicowych ruchów w Japonii. Ōe doskonale kreśli obraz tego, jak prawdziwe ofiary bomby atomowej zostały zepchnięte na margines sceny społecznej i politycznej, najpierw przez amerykańskie siły okupacyjne, a później również przez japońskich konserwatystów. Książka pozwala dojść do głosu zarówno tym, którzy zostali skazani na "walkę ku tragicznej śmierci", jak i lekarzom miejscowej społeczności, którzy oddali się w służbie poszkodowanym. W swojej bezkompromisowej relacji, Ōe skupia się na nieustającej walce z chorobą, staraniach o zachowanie godności, a także na wyważonym balansowaniu między rozpaczą a nadzieją. Ta poruszająca lektura przypomina, że echo Hiroszimy jest wieczne, wyrażając to słowami samego autora – "Hiroszima nigdy się nie kończy".