Za zakrętem

W tej lirycznej opowieści miłość staje się wszechobecnym motywem, który przewija się przez różne pory dnia i nocy. Tło tej opowieści to krajobraz pełen słonecznego blasku i zapachu kwitnących łąk, tworzący aurę niedopowiedzianej metafizyki. Nawet gdy los bywa przewrotny, nad romantycznym uczuciem wydaje się czuwać jakaś wyższa siła. Odniesienia do uczucia są często nasycone sakralnością, przekształcając się w wspaniałą mozaikę doświadczeń, w której znajduje się miejsce na delikatną erotykę, wyznania miłosne oraz duchowe przeżycia. Ta poetycka wizja podpowiada, że szlachetna dusza zawsze tęskni za swoim pierwotnym źródłem.