Wyspa niesłychana

<p>Ciekawa i porywająca książka – taką powieścią jest w moich oczach „Wyspa Niesłychana”<br>&nbsp;</p><p>Po krótce opowiem wam fabułę: Fábregas, właściciel małego przedsiębiorstwa w Barcelonie, postanawia spontanicznie opuścić Barcelonę i w końcu dociera do Wenecji. Pozostaje tam pomimo prób rady przedsiębiorstwa, aby zmusić go do powrotu do Barcelony, chociaż nie ma żadnych planów i celów, a nawet…. nie lubi Wenecji. Przez przypadek poznaje młodą kobietę, która pokazuje mu różne miejsca w Wenecji. Przy okazji poznajemy różne historie o świętych, krewnych i innych ludziach.&nbsp;</p><p><br>Czytając Wyspę Niesłychaną miałam w głowie miłość, której szukają bohaterowie tej książki, a którą znajdują jak się zdaje w najmniej spodziewanym momencie swojego życia…. Jest to dla czytelników wskazówka, ze warto cierpliwie czekać na swoja szanse w życiu, a gdy takowa się pojawi, wykorzystać ją, wycisnąć jak cytrynkę do herbaty i ….. być szczęśliwym, wyrzucając z pamięci wszystkie złe chwile z przeszłości!</p>

<p>Lektura tej książki wprawiła mnie w zakłopotanie. Większość dziwnych sytuacji opisanych w tej książce wydaje mi się bardzo realna, jako część osobistego, bardzo osobistego doświadczenia autora. Trudno mi odróżnić fakty od fikcji w wielu przedstawionych przesadzonych przypadkach. Potem narastający surrealizm kończy się w zupełnie nieoczekiwany sposób, a ja nie do końca wiedziałem, czego się spodziewać. Jednak styl narracji autora jest mistrzowski: zarówno składnia, jak i słownictwo, którym posługuje się Mendoza, sprawiły, że jestem zakochana w jego twórczości i z pewnością sięgnę po kolejne książki!&nbsp;<br><br>Wyspa niesłychana to powieść idealna na ciepłe, letnie wieczory: jeśli szukacie emocjonalnej opowieści z cudowną scenerią Wenecji w tle, to lepiej nie mogliście trafić!&nbsp;</p>