Wojna o tron cezarów (68-70 r. n.e.)

Dla starożytnych Rzymian wojna domowa była szczególnie haniebnym sposobem na rozwiązywanie konfliktów politycznych. Niemniej jednak, w 68 roku kilku legatów cesarskich zdecydowało się jej użyć, aby usunąć z tronu nielubianego władcę imperium - Nerona. Rozpoczął się tym samym ponad dwuletni okres wewnętrznych bojów, który okazał się największym kryzysem wewnętrznym od upadku republiki. Zanim Flawiusze ostatecznie zdobyli władzę, rzymskie armie wielokrotnie ścierały się na polach bitew, pozostawiając po sobie tysiące ofiar wśród żołnierzy i cywilów oraz zniszczenia obejmujące nawet święte miejsca Rzymu. Książka ta prezentuje przyczyny i przebieg tej zaciętej walki o władzę w latach 68-70, kładąc szczególny nacisk na rolę, jaką odegrała armia rzymska. Okazuje się bowiem, że to pretorianie, legioniści oraz inni żołnierze byli kluczowymi postaciami decydującymi o losach takich władców jak Neron, Galba, Othon, Witeliusz czy Wespazjan.