Trzy rozprawy z teorii seksualnej

Zygmunt Freud, w swojej kluczowej pracy "Trzy rozprawy z teorii seksualnej", wniósł znaczący wkład w dziedzinę antropologii. W tym dziele, twórca psychoanalizy kompleksowo i spójnie przedstawia swoje przemyślenia na temat ludzkiego rozwoju seksualnego. Analizuje fazy tego rozwoju, wczesną seksualność dziecięcą, proces wyboru obiektu seksualnego i rolę stref erogennych.

Freud identyfikował dwie podstawowe siły, które wpływają na ludzkie zachowanie. Pierwsza to popęd seksualny, zwany libido, a druga to instynkt samozachowawczy. Każda z tych sił różni się fundamentalnie swoją naturą i zasadami, którymi się kieruje. Libido podąża za zasadą przyjemności, podczas gdy instynkt samozachowawczy bazuje na realnej ocenie sytuacji. Obydwa popędy mają również odmienny związek z lękiem, przy czym lęk jest znacznie silniej powiązany z libido niż z instynktem samozachowawczym.