Świt, który nie nadejdzie

Ernest Wilmański, były bokser, przybywa do tętniącej życiem Warszawy z nadzieją na znalezienie pracy. Stolica, rozwijająca się dynamicznie w okresie międzywojennym, zdaje się być idealnym miejscem do odnalezienia nowych możliwości. Zanim jednak Ernestowi uda się znaleźć uczciwe zatrudnienie, zostaje wciągnięty w wir wydarzeń za sprawą gangu Banników, znanego z brutalnych metod działania, w tym topienia swoich przeciwników w łaźniach, co jest nawiązaniem do słowiańskich demonów. Ernest rozpoczyna swoją przygodę z przestępczą działalnością, lecz nieoczekiwanie na jego drodze staje kobieta, która zmienia jego życie. Dodatkowo, duchy przeszłości zaczynają go prześladować coraz intensywniej.

Remigiusz Mróz w swojej powieści "Świt, który nie nadejdzie" przenosi nas do Warszawy z czasów przedwojnia, ukazując jej pełne uroku i kontrastów oblicze. Z jednej strony mamy eleganckie salony wyższych sfer, z drugiej strony - zadymione knajpy o wątpliwej reputacji. Autor w intrygujący sposób przedstawia różnorodnych ludzi i świat przestępczy, który fascynuje twórców literatury, wprowadzając czytelników w świat postaci takich jak Urke Nachalnik czy Czarna Mańka.

Powieść ta to sensacyjny utwór w stylu retro, który nawiązuje do twórczości Tyrmanda oraz Sergiusza Piaseckiego. Remigiusz Mróz, pomimo młodego wieku, zdobył już uznanie jako wybitny autor kryminałów, takich jak "Kasacja", "Immunitet" czy "Chór zapomnianych głosów". W tej książce postanowił zmierzyć się z gatunkiem retro i trzeba przyznać, że zrobił to z dużym powodzeniem. Dynamiczna narracja i barwne opisy warszawskiego półświatka przyciągają czytelnika od pierwszej strony. Wyraźnie zarysowane postacie bohaterów, w tym świeżo upieczonej policjantki i ulicznej dziewczyny, dodają historii głębi i sprawiają, że "Świt, który nie nadejdzie" jest jednym z najlepszych dzieł Mroza.