Skrzywdzeni i poniżeni

Wśród dzieł literackich pisarza, ta powieść wpisuje się w nurt literatury sentymentalnej. Autor bez wahania ujawnia zarówno jasne, jak i ciemne strony życia społecznych wyrzutków Petersburga, przy czym to te mroczniejsze aspekty dominują. Cechą charakterystyczną jest tutaj przewaga moralna dobra, choć ilościowo zło góruje.

„Skrzywdzeni i poniżeni” to przede wszystkim opowieść o przebaczeniu, o skomplikowanej relacji między ojcem a córką, którzy uczą się wzajemnie wybaczać.

Narratorem jest Iwan Pietrowicz, młody pisarz, który ledwo wiąże koniec z końcem, posiadający wiele cech samego Dostojewskiego. Iwan to jednoznacznie pozytywna postać, odznaczająca się altruizmem i niemalże pozbawiona wad. Jego postać, choć wyidealizowana, nie irytuje — przeciwnie, pozwala czytelnikowi w pełni skupić się na losach innych postaci, co i sam Iwan z wielką troską czyni. Szczególnie wspiera Natalię Nikołajewnę, młodą kobietę, która postanowiła opuścić dom rodzinny dla ukochanego Aloszy.