Rommel Koniec pewnej legendy

Erwin Rommel, jeden z najbardziej znanych niemieckich generałów podczas II wojny światowej, zyskał reputację dzięki swoim działaniom jako dowódca Afrikakorps, które przedarło się aż do Egiptu. Jego odwaga i umiejętności strategiczne na polu bitwy przyniosły mu szacunek nawet wśród brytyjskich przeciwników, a przez pewien czas był postrzegany jako niepokonany. W książce autorstwa Ralfa Georga Reutha, Rommel jest ukazany w innym świetle — jego sława była napędzana przez nazistowską propagandę. Reuth twierdzi, że rola Rommla w niemieckim ruchu oporu została przeceniona w dotychczasowych badaniach. Przedstawia go jako feldmarszałka, który cieszył się wyjątkowymi względami Hitlera i pozostał mu wierny niemal do końca, co doprowadziło go do popełnienia samobójstwa w 1944 roku, z polecenia Führera. Historia Rommla stanowi odbicie tragicznych realiów tamtych czasów, kiedy to w obliczu porażki, Niemcy trwali u boku Hitlera, wierząc, że wypełniają w ten sposób swój obowiązek wobec ojczyzny.