Punkt zero. Bunkier. Tom 2

Pośród górskiego krajobrazu, w surowej lodowej przestrzeni, stoi samotny bunkier, będący częścią granicznych umocnień Velikistoku. To potężne państwo przypomina inne znane mocarstwa na Ziemi, a jego żołnierze noszą nazwiska brzmiące znajomo słowiańsko. Ubrani są w mundury, przypominające te niemieckie, a ich wyposażenie wojskowe wydaje się niezwykle podobne do amerykańskiego.

Bunkier nr 37 nie jest miejscem, gdzie rodzą się bohaterowie. Zamieszkują go zwykli żołnierze, z dala od rodziny i bliskich, z motywacją sprowadzającą się do przetrwania i powrotu do domu. Powszechnie uważa się, że żołnierskie życie to przede wszystkim oczekiwanie – nie sama bitwa, lecz czekanie. Aleksi Stassik i jego oddział właśnie oczekują. Spodziewają się ofensywy tajemniczego wroga, który miałby przybyć zza górskich przełęczy Jeretików. Jednak przeciwnik się nie pojawia. Co więcej, nikt go nigdy nie widział. Może po drugiej stronie nie ma żadnego wroga? Być może ich misja jest pozbawiona sensu.