Ptaki ciernistych krzewów

Są pieśni, które śpiewa się tylko raz… i raz się tak kocha

Mówi się o pewnym ptaku, który w całym swoim życiu śpiewa tylko jeden raz, ale za to pieśnią najpiękniejszą spośród wszystkich, jakie rozbrzmiewają na Ziemi. Gdy opuszcza gniazdo, szuka cierniowego krzewu, i dopiero odnajdując go, wbija się w jego najostrzejszy kolec. Śpiewa wówczas swoją jedyną, najwyższą pieśń, przekraczając ból, przekraczając wszystko. Ginie, ale zostawia po sobie dźwięk doskonały. Bo to, co najpiękniejsze, kosztuje najwięcej…

Dziś mam przyjemność opowiedzieć Wam o powieści, która właśnie tak działa. Przechodzi przez serce powoli, cicho, ale zostawia w nim trwały ślad. Czytałam ją niespiesznie, z pełną świadomością, że nie chcę zbyt prędko dotrzeć do końca.

Choć napisana została w 1977 roku, jej siła i emocjonalna głębia nie tracą na aktualności. Wręcz przeciwnie – dziś, po dekadach, jej przesłanie wydaje się jeszcze wyraźniejsze. Na podstawie tej książki powstał serial, jednak ekranizacja nie dorównuje literackiemu pierwowzorowi.

Akcja powieści toczy się w Australii, na tle rozległych pejzaży i skupia się na wielopokoleniowej rodzinie Clearych. W centrum tej sagi stoi postać Meggie, której losy śledzimy od lat dziecięcych aż po późną dorosłość. Dziewczynką opiekował się charyzmatyczny, młody duchowny – ojciec Ralph. To właśnie on po raz pierwszy opowiedział jej historię o ptaku ciernistych krzewów… i to on na zawsze odmienił jej życie.

Ich relacja z czasem przekształca się w uczucie, potężne, nienazwane, niemożliwe. To miłość zakazana, pełna dramatów i wewnętrznych rozdarć. Czy mogą ją przeżyć, nie niszcząc siebie nawzajem? Czy potrafią odejść i żyć dalej osobno?

Autorka nie podaje nam odpowiedzi na tacy. Snując subtelną, emocjonalnie zniuansowaną opowieść, zmusza do refleksji nad tym, czym naprawdę jest poświęcenie, wiara, wybór. Bo ta powieść to nie tylko historia romantyczna. To również opowieść o rodzinie, o trudnych więziach między rodzeństwem, o kobiecej sile, dojrzewaniu, przekraczaniu granic, tych społecznych i tych wewnętrznych.