Przeszłość w teraźniejszości

Dorota Andreas, znana pod tym literackim pseudonimem, przyszła na świat w 1954 roku w Łodzi i zawodowo zajmuje się psychoterapią. Jej zbiór poezji, wzbogacony o opowiadania umieszczone na początku i końcu książki, stanowi osobistą wyprawę w przeszłość. Wiersze te, pisane przez lata jedynie dla siebie, są wyrazem tęsknoty za dawnym światem i refleksją nad przeszłością. Dzięki tej literackiej podróży możliwe jest ponowne odkrywanie zapomnianych wydarzeń i emocji, które kształtowały naszą tożsamość.

Inspirując się słowami Leszka Kołakowskiego, który przywołuje anegdotę o tramwajarzu, Andreas rozważa, jak czasem trudny krok wstecz może być niezbędny, by iść naprzód i odnaleźć siebie na nowo. Miłość, będąca głównym motywem jej poezji, jawi się jako siła zdolna przekraczać wszelkie bariery i czasowe ograniczenia. Poprzez literaturę konfesyjną, Andreas, z odwagą sięgając do autobiograficznych nawiązań, poszukuje głęboko zakorzenionej prawdy o samej sobie.

Książka została doceniona i wyróżniona w konkursie zorganizowanym przez Wydawnictwo Poligraf, co podkreśla jej unikalny wkład w literaturę współczesną.