Próchno

Pod koniec XIX wieku, przebywając w towarzystwie artystycznej bohemy na ulicach jednego z niemieckich miast, mamy szansę doświadczyć intensywnego tętna dekadentyzmu, przemieszczając się od kawiarni do kabaretu, od skromnego mieszkania dziennikarza w kamienicy po elegancką willę na podmiejskim wzgórzu. W powieści Berenta poznajemy bohaterów, którzy stanowią polsko-niemiecką mozaikę artystyczną, obejmującą przedstawicieli literatury, teatru, malarstwa, muzyki i estrady. Wśród nich wyróżnia się demoniczna i magnetyczna Yvetta. To grono artystów jest wspierane, a wręcz prowadzone przez postacie kluczowe dla cyganerii tamtych czasów, jak dziennikarze i sponsorzy.

Przez te postacie Berent wprowadza nas w zawiłości epoki pełnej obsesji: niewidzialnych sił śmierci, mizoginii, co jest szczególnie ukazane w osobie Zofii Borowskiej, kultu sztuki oraz zwątpienia w jej znaczenie. Powieść eksploruje również wpływ filozofii nietzscheańskiej i elementy buddyzmu, które przenikają przez fabułę, nadając jej głębię intelektualną.