Polska literatura obozowa

Monografia ta znacząco poszerza dotychczasowe zrozumienie polskiej literatury obozowej, która tradycyjnie skupiała się na literaturze lagrowej, związanej z nazistowskimi obozami koncentracyjnymi i miejscami zagłady. Z czasem do tej kategorii dodano również literaturę łagrową, koncentrującą się na sowieckich obozach, zwłaszcza tych będących obozami pracy przymusowej.

W książce znajdują się szczegółowe rozdziały dotyczące literatury związanej z obozami lagrowymi, takimi jak Buchenwald oraz obozy dla sowieckich jeńców wojennych. Obejmuje również literaturę łagrową, a w szczególności Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia. Praca idzie jednak dalej, eksplorując mniej zbadaną literaturę odnoszącą się do polskich obozów sanacyjnych i komunistycznych, jak Miejsce Odosobnienia w Berezie Kartuskiej i Centralny Obóz Pracy w Jaworznie. Rozważane są także obozy niepolskie, jak frankistowski Campo de Concentración de Miranda de Ebro w Hiszpanii oraz Jednostka 731 w Japonii z jej ośrodkiem badawczym w Pingfang, w którym poza laboratoriami i produkcją broni chemicznej i bakteriologicznej, znajdowały się również więzienia, komora gazowa oraz krematoria.

Publikacja ta ma na celu zainicjowanie dalszych badań w zakresie polskiej literatury obozowej, a także umożliwienie porównania jej z osiągnięciami literatur narodowych innych krajów. Stawia sobie za zadanie pomóc w zarysowaniu globalnej mapy literatury obozowej.