Piękny dzień

<p>Rodzina Carmichaelów każdego lata spędzała wakacje na Nantucket w swoim rodzinnym domu na plaży. Nie jest więc zaskoczeniem, że najmłodsza córka Jenna wyjdzie tam za mąż. Niestety jej matka zmarła kilka lat wcześniej na raka, ale zostawiła jej notes, w którym zapisała wszystkie swoje przemyślenia dotyczące ślubu Jenny - wskazówki takie jak kogo zaprosić, jakich kwiatów użyć, jakiego koloru sukienki druhen itp. Nawet jeśli Beth, matka Jenny, nie może tam być, ona skrupulatnie zaplanowała ślub Jenny... Wszystko powinno pójść gładko, ale oczywiście tak nie jest, bo wesela zawsze wywołują rodzinne dramaty. Starsza siostra Jenny, Margot, ma obsesję na punkcie partnera biznesowego swojego ojca i robi dla niego rzeczy, których nie powinna. Do tego dochodzi ojciec Jenny, Doug Carmichael, który ożenił się ponownie (zbyt wcześnie!) i nigdy tak naprawdę nie pogodził się z odejściem miłości swojego życia, Beth. Ślub będzie oczywiście trudny dla niego i wydobędzie jego prawdziwe uczucia, z którymi Pauline, jego nowa żona, będzie musiała sobie poradzić. &nbsp;Ann, matka pana młodego, jest znanym politykiem i wydaje się, że ma wszystko pod kontrolą, ale rozpada się przez fakt, że była kochanka jej męża będzie uczestniczyć w weselu wraz z ich dzieckiem. Próbuje udawać, że to jej nie przeszkadza, ale po prostu: przeszkadza. Powieść Elin Hilderbrand, “Piękny dzień”, zawiera wszystko, czego można chcieć od takiej “wakacyjnej” lektury. Mamy tu dramat rodzinny wywołujący emocje, jest romans, tajemnice, ślub i spirala katastrof, gdzie jedna następuje po drugiej, a wszystko to na tle pięknego krajobrazu Nantucket.</p><p>Interesującą rzeczą w “Pięknym dniu” jest fakt, że wszystkie postacie w pewnym stopniu mnie denerwowały, ale w jakiś sposób Elin Hilderbrand sprawiła, że czułam z nimi nić porozumienia i chciałam dla nich jak najlepiej. Punkt widzenia w powieści przeskakiwał pomiędzy różnymi bohaterami. Podobnie jak w innych powieściach, Hilderbrand robi fantastyczną pracę z tym i nigdy nie wnosi to zamętu - w rzeczywistości pogłębia tą historię, bo można poznać bohaterów trochę lepiej i dowiedzieć się, co dokładnie się dzieje. Autorka wplata również we wspaniały sposób fragmenty notatnika ślubnego Beth. Dzięki tej zabiegowi czytelnicy otrzymują backstory i możliwość zagłębienia się w przeszłość bohaterów. Czasami, gdy autorzy dzielą narrację na taki wielogłos, jest dla mnie irytujące, ale zaskakująco, Hilderbrand poradziła sobie wspaniale i sprawiła, że czułam się zaangażowana w historię każdego z bohaterów “Pięknego dnia”, choć nie raz chciałam ich po prostu zamordować ze złości.</p><p>Zacznijmy od Margot. Obsesja tej bohaterki na punkcie Edge'a, współpracownika jej taty jest absolutnie bezsensowna. Tak bardzo chciałam jej powiedzieć, że to nie jest facet dla niej i spoliczkować ją, aby w końcu się obudziła, ale ona była tak całkowicie zaślepiona jego osobą, że nie wiem, czy jakkolwiek by to podziałało. To samo tyczy się Ann, matki pana młodego. Chociaż można by pomyśleć, że jest kobietą, której naprawdę można zaufać, bo przecież jest szanowanym politykiem, to jednak za bardzo dała się podminować obecnością Helen (byłej kochanki jej męża) na weselu. Jednak najciekawsze jest to, że ONA zaprosiła Helen, mimo że jej mąż powiedział, że nie powinna. Więc dlaczego to zrobiła? Odpowiedź leży w książce, a nie chce wam dawać jakichkolwiek spoilerów - dodam tylko, że miałam ochotę przyłożyć komuś jeszcze mocniej, niż w przypadku Margot.</p><p>To tylko część z dramatów, jakie przetoczą się w “Pięknym dniu” - nie chcę się więcej rozwodzić, bo i tak mam wrażenie, że zdradziłam zbyt dużo. Jeśli kiedykolwiek planowaliście ślub i mieliście szalonych członków rodziny, którzy poniekąd zrujnowali wam ten piękny dzień (czy muszę dodawać, że mówię z własnego doświadczenia?), to możecie jeszcze bardziej docenić dzieło Elin Hilderbrand. Dostarcza zarówno uśmiechu, jak i złości, smutku i powagi, zaskoczenia i zażenowania. Idealna lektura na lato.</p>

<p>Właśnie skończyłam czytać “Piękny dzień” autorstwa Elin Hilderbrand i muszę przyznać, że jest to moja ulubiona powieść jak dotąd od tej autorki. Chociaż kocham wszystkie jej kobiece historie o pięknej majestatycznej wyspie znanej jako Nantucket.</p><p>Powieść zaczyna się od zaproszenia ślubnego informującego o zbliżających się zaślubinach Jenny Carmichael i Stuarta Grahama, które mają się odbyć na pięknej wyspie Nantucket. Podczas gdy prawie każda panna młoda ma nadzieję zasięgnąć porady specjalisty w planowaniu ich wymarzonego ślubu, ten konkretny ślub został zaplanowany przez matkę Jenny około siedem lat wcześniej. Wszystkie jej wskazówki zostały zapisane w notatniku, który pisała umierając na raka. Ponieważ ja również straciłam rodzica, bardzo przyciągnęła mnie ta część historii. Wzruszyłam się - co za wspaniały prezent Beth pozostawiła dla swojej córki...</p><p>Jedną z głównych postaci opowiadających tę uroczą historię jest Margot, siostra Jenny i druhna. Margot jest rozwiedzioną matką trójki małych dzieci i chociaż Margot ma nieudane małżeństwo ciągnące się za nią, ma kwitnącą karierę na wysokim poziomie. Margot nie miała szczęścia w miłości i uważa, że nie ma dla niej szansy na szczęśliwy związek. Margot naprawdę chce tylko spędzić miły weekend, który jest szczęśliwy dla jej siostry, Jenny. Ale nie przewiduje, że między nią a Edgem dojdzie do czegoś więcej. Do szczęścia jednak nie blokuje ją tylko fakt, że jest on znacznie starszy od niej, ale także to, że jest on partnerem biznesowym jej ojca.</p><p>Inną główną postacią jest &nbsp;ojciec Jenny, który jest adwokatem rozwodowym i właśnie teraz dochodzi do świadomości, że nie łączy go żadna miłość z jego nową żoną, Pauline. Zdaje sobie sprawę, że jego jedyną prawdziwą miłością była i zawsze będzie Beth, zmarła matka Jenny. Miał za zadanie przeczytać ostatnią stronę Notatnika, przemowę, którą Beth napisała dla niego, ale ma problemy z wykonaniem tego jednego prostego zadania.</p><p>Ostatnią główną postacią, którą omówię jest Ann Graham, matka pana młodego, która jest wysoko postawionym politykiem z Karoliny Północnej. Życie Ann zostało zdefiniowane przez jej pierwsze i drugie małżeństwo z tym samym mężczyzną, Jimem. Powodem, dla którego były dwa razy musiała się podjąć małżeństwa z Jimem jest fakt, że zdradził on Ann, nawiązując romans z przyjaciółką ich rodziny, Helen Oppenheimer. Ten romans spowodował narodziny syna o imieniu Chance i Jim i Helen małżeństwo trwało marne 29 miesięcy. Ponieważ Chance jest jednym z drużbów, Ann postanawia zaprosić Helen na ślub, myśląc, że ona odmówi. Ale Helen nie odmawia i teraz Ann musi spędzić weekend na ślubie własnego syna, spotykając się z kobietą, która prawie zrujnowała ją osobiście i zawodowo.</p><p>Chociaż każda z tych rodzin została zdradzona przez miłość w takiej czy innej formie, wszyscy oni naprawdę wierzą, że szczęście jest możliwe i wierzą w ten związek Jenny i Stuarta.</p><p>Elin Hilderbrand jest wspaniałą powieściopisarką! “Piękny dzień” wciągnął mnie od pierwszej strony. Jej bohaterowie są sympatyczni i wielowymiarowi. Jest to świetna lektura na dzień na plaży, wakacje, w których jesteś schowany gdzieś przed całym światem, ale myślę, że dobrą okazją do przeczytania tej książki będzie nawet miły leniwy dzień w domu. Polecam!</p>