Pępowina

Jeśli izolacja rodziców zakorzenia się w dziecku, może ono stać się obce dla siebie i świata, podobnie jak moja mama kiedyś, a dziś moja córka. Jak bardzo mamy kontrolę nad własnym życiem? Czy sami siebie kształtujemy, czy może nasz los jest z góry ustalony?

W maleńkim, szwedzkim miasteczku, podczas jesiennego sztormu, nadciąga powódź. Mieszkańcy, poszukując schronienia, gromadzą się w restauracji Minny. Trudno uwierzyć, że to przypadek sprowadził tam tylu pełnych obaw ludzi. Lokalne miejsce, które początkowo miało być azylem, staje się dla nich więzieniem. Uwięzieni przez okoliczności, mieszkańcy z każdą minutą szukają drogi ratunku. Rozwścieczony stres otwiera w nich najciemniejsze strony, przywołując demony przeszłości i ujawniając skrywane tajemnice.

W swoim najnowszym dziele, Axelsson analizuje, jak głęboko zakorzenione potrafią być rany powstałe w dzieciństwie. Niektóre dorosłe kobiety, pragnąc nie popełniać błędów własnych rodziców, wychowują swoje dzieci dokładnie przeciwnie, jak same były wychowywane, co niekiedy skutkuje jeszcze większą krzywdą. Historia ukazana w "Pępowinie" ilustruje, jak zgubne może być zarówno nadmiar, jak i brak miłości.