Nowi sąsiedzi. Gaja z Gajówki. Tom 4

„Nowi sąsiedzi” to czwarty tom serii „Gaja z Gajówki” autorstwa Anny Włodarkiewicz, która opisuje przygody rezolutnej Gai Wicherek.

Dla niewtajemniczonych: tata Gai jest leśniczym, który strzeże terenu lasu w jednej z podwarszawskich wsi. Z kolei mama dziewczynki nie pracuje zawodowo, ale zajmuje się domem, wyrobem produktów naturalnych oraz nauką córki, która nie chodzi do szkoły, lecz pobiera edukację domową. Cała rodzina, wraz z czworonożnym przyjacielem – pieskiem Łatką, zamieszkuje dom zwany Gajówką, znajdujący się w samym sercu lasu.

Akcja czwartego tomu serii rozpoczyna się we wrześniu, gdy Gaja po wakacjach spędzonych nad morzem, powraca do nauki, jako dumna uczennica drugiej klasy. Wraz z mamą pracują między innymi nad nowym projektem: „Atlasem Zwierząt Leśnych”, a z tatą - co środę - Gaja uczęszcza na lekcje w terenie, zgłębiając tajemnice przyrody. Jednakże główną osią historii jest sprowadzenie się nowych sąsiadów do pobliskiej wsi. W życiu Wicherków pojawiają się pani Zosia i pan Maks, ich córka Julia oraz wnuki: 8-letnia Wiktoria i 5-letnie bliźniaki – Patryk i Patrycja. Czy uda im się zaprzyjaźnić?

„Gaja z Gajówki” to przepiękna seria skierowana do dzieci w wieku 5-12 lat, ale z całą pewnością mogę powiedzieć, że również dorośli znajdą w niej coś interesującego. Co ciekawe, przygody Gai to w gruncie rzeczy opis jej codzienności, charakterystycznej dla wszystkich dzieci: nauki, zawierania przyjaźni, oczekiwania na wakacje, czy pierwszy śnieg, jednakże w przypadku bohaterki – z uwagi na miejsce, w którym mieszka: dom pośrodku lasu – wszystko wygląda inaczej. I zapewne dlatego książka jest tak interesująca.

Nie bez znaczenia jest tu także ogromna ilość wiedzy o przyrodzie i ekologii, którą czytelnik mimochodem przyswaja, jak również niesamowite ilustracje Kasi Piątek. Stwierdzenie, że bez nich książka nie byłaby taka sama, zdecydowanie nie jest przesadą. Osobiście uważam, że jest to jedna
z najładniej wydanych serii dla dzieci, a potwierdza to mój syn, który z ogromną przyjemnością przygląda się każdej stronie. Sposób pisania – narracja pierwszoosobowa, jest w pełni zrozumiały dla najmłodszych odbiorców. Również słownictwo, którym posługuje się Gaja, jest dostosowane do wieku docelowej grupy czytelników, ale w tekst wplatane są trudniejsze wyrazy (wraz z objaśnieniami!), takiej jak na przykład „malkontent”. Dzięki tym wszystkim zabiegom lektura bawi, ale i edukuje.

Poza opisanymi wyżej plusami, zaletą całej serii jest to, że Gaja jest zwykłą dziewczyną, która również odczuwa złość, wstyd, czy strach, a nawet potrafi zarzucić klasycznym „fochem” :) Przez pryzmat jej doświadczeń, dzieci dowiadują się czym jest dobro, co znaczy prawdziwa przyjaźń i jak ogromną wartością jest kochająca się rodzina, czerpiąca radość z prostych czynności i spędzanego razem czasu. W tomie „Nowi sąsiedzi” poruszany jest też temat straty bliskiej osoby oraz przeżywania żałoby, co - w moim przypadku - stworzyło idealną okazję do rozmowy na ten temat z 6-cioletnim synem. Bardzo podoba mi się również to, jakie prezenty otrzymuje Gaja na święta, czy urodziny. Nie są to zestawy LEGO za tysiąc złotych (choć osobiście nic do LEGO nie mam, a nawet lubię te klocki tak samo, jak moje dziecko), ale skromne, lecz przemyślane i wartościowe drobiazgi, takie jak książki, czy skakanka.

Podsumowując: seria „Gaja z Gajówki” to wspaniała lektura, którą z czystym sercem mogę polecić każdemu młodemu czytelnikowi, niezależnie od tego, czy interesują go tematy przyrodnicze, czy też nie. Życie rodziny Wicherków jest urzekające w swojej prostocie, a po lekturze książek, nawet takie mieszczuchy, jak mój syn i ja, nabierają ochoty na spędzenie kilku dni w sercu lasu :)