Nic nie zdarza się przypadkiem

Ryszard Kapuściński opisuje Tiziano Terzaniego jako wybitnego reportera o twórczości przypominającej poezję.

Dla Terzaniego podróżowanie było życiową filozofią. Gdy dowiaduje się o swojej poważnej chorobie, jego naturalnym odruchem jest wyruszenie w podróż innego rodzaju niż wszystkie wcześniejsze. To podróż pełna wyzwań, gdzie każdy wybór może oznaczać balansowanie pomiędzy rozumem a intuicją, nauką a mistycyzmem.

Podczas długiego pobytu w Nowym Jorku oraz wizyty w alternatywnym ośrodku w Kalifornii powstaje poruszający obraz Ameryki. Podróżując po Indiach i spędzając trzy miesiące w aśramie, Terzani odkrywa duchową stronę tego kraju. Poznaje medycynę tybetańską, chińską, jogę i energoterapię. Kiedy przypadkowo spotyka starego mędrca w Himalajach — chociaż może nie ma tu przypadku — kończy swoją podróż. W ciszy majestatycznej natury dochodzi do wniosku, że najważniejsze jest osiągnięcie harmonii z otoczeniem i z samym sobą: należy patrzeć w niebo i stać się chmurą, umieć usłyszeć melodię świata.