Nazywam się Czogori

W powieści ukryte są aspekty, które zwykle nie znajdują się w książkach o himalaizmie. Czogori, znany jako Druga Wielka Góra, to prawdziwa nazwa dla szczytu, który Brytyjczycy nazwali K2. W opowieści poruszane są kwestie często pomijane w relacjach wspinaczy, takie jak lokalne wierzenia, problemy społeczne i ekonomiczne, a także ekologiczne zanieczyszczenie wynikające z górskiej eksploracji regionu, w tym śmieci i pozostawione ciała wspinaczy.

W 1995 roku młody fotograf Olo, którego ojciec stracił życie na tej górze dziesięć lat wcześniej, dołącza do polskiej ekspedycji wspinaczkowej. Wyjazd staje się dla niego podróżą w głąb samego siebie oraz konfrontacją z mistyczną i kulturową rzeczywistością północnego Pakistanu. Olo odkrywa mieszankę wpływów islamu, buddyzmu i starodawnych wierzeń, której duchowym przewodniczym jest szejk Iskander i jego syn Karim. Lokalni tragarze, często niewidzialni dla zachodnich wspinaczy, pełnią kluczową rolę. Olo zostaje wciągnięty w konflikt między miejscowymi a europejskimi alpinistami oraz w tajemnice Czogori o korzeniach sięgających czasów Aleksandra Macedońskiego.

Dzieło w formie fikcji ujawnia niewygodne realia światowego himalaizmu, pokazując zdobywanie gór z perspektywy ich mieszkańców i samej przyrody. Jest to również spojrzenie na polskie przemiany lat 90. przez pryzmat wspinaczki wysokogórskiej.

Autorem powieści jest Max Cegielski, urodzony w 1975 roku, znany pisarz, kurator, badacz i dziennikarz. Zasłynął z takich książek jak "Masala", "Apocalypso", "Pijani Bogiem", czy "Oko świata. Od Konstantynopola do Stambułu", za którą zdobył nagrodę im. Beaty Pawlak. Był także współzałożycielem Masala Sound System oraz prowadzącym programy telewizyjne i radiowe, w tym "Hala Odlotów" w TVP Kultura i obecnie program ".txt" w Newonce.radio. Regularnie współpracuje z National Geographic Polska, a jego praca łączy pasję do sztuki i literatury z głębokim zainteresowaniem kulturą i społecznymi aspektami górskiego świata.