Na Akwizgran! Na Paryż!

Rok 978 nie jest powszechnie uznawany za kluczowy moment w historii Francji czy Niemiec, choć jego znaczenie jest niepodważalne. W tym czasie nastąpiły wydarzenia, które skutecznie podzieliły dawne karolińskie imperium na dwie odrębne części. Latem tegoż roku król Lotar, władca zachodnich Franków, przeprowadził niespodziewany atak na cesarza Ottona II, który przebywał w Akwizgranie. Otton II był bliskim krewnym Lotara, jednak udało mu się zbiec przed pojmaniem. W odpowiedzi, szybko zorganizował odwetową akcję zbrojną, prowadząc potężną armię pod mury Paryża. Choć starcia i symboliczne działania obu stron były gwałtowne, nie przyniosły jednoznacznego rozstrzygnięcia i stosunkowo szybko zawarto pokój. Konflikt pomiędzy oboma władcami był przeniknięty ambicjami i dumą — w przypadku Lotara była to duma Karolingów, a w przypadku Ottona II duma z saskiego imperium zbudowanego przez jego ojca, Ottona I. Autor książki wnikliwie analizuje te polityczne i kulturowe zmagania, ukazując nie tylko ich bezpośredni przebieg, lecz także jak zainteresowanie tym tematem przebiegało wśród mediewistów, którzy starali się zrozumieć i opisać te kluczowe momenty roku 978.