Może to przeznaczenie

☀️ „Moze to przeznaczenie” to książka, która od początku kusiła mnie wakacyjnym klimatem Włoch i ten element wyszedł naprawdę świetnie. Niestety, mimo że pomysł na historię miał ogromny potencjał, całość okazała się dla mnie zawodem.
🌺 Styl pisania autorki był całkiem przyjemny, ale zdarzało się, że książka mnie nużyła. Były chwile, gdy czytałam naprawdę szybko i z zainteresowaniem, ale zdarzały się też takie, kiedy miałam ochotę odłożyć książkę i już do niej nie wracać.
🇮🇹 Bohaterowie… no cóż. Nie wszystkich polubiłam a ich losy śledziłam bez większego zaangażowania. Byli dla mnie trochę nijacy. Chciałbym lepiej poznać osoby z hosteli i ich historie. Caleb moim zdaniem jest najlepiej wykreowany (co nie znaczy że go darze największą miłością) Największym minusem okazał się wątek romantyczny. Trójkąt miłosny kompletnie mnie nie przekonał, a między postaciami brakowało chemii i emocji. Relacje wydawały się płaskie i sztuczne, dlatego ciężko było mi im kibicować. Według mnie te relacje były prowadzone na siłę.
🍋 Na plus na pewno zasługuje motyw podróży KTÓRY KOCHAM. Główna bohaterka odkrywała nowe miejsca we Włoszech przy okazji zachęcając mnie jeszcze bardziej do pojechania tam. Ciekawy był również wątek przeznaczenia i jasnowidzenia co jest rzadko spotykane w młodzieżówkach.
👙 KOCHAM TEN KLIMAT. Włochy od dawna mnie intrygują. Byłam na obozie w tym roku, a w październiku mam wycieczkę do paru miejsc z książki i już nie mogę się doczekać. Może i ja odkryję tam miłość życia???
🛵 Podsumowując ten tytuł miał potencjał, ale czegoś mi w nim zabrakło. Było kilka ciekawych elementów, które naprawdę mi się spodobały, ale całość wypadła dość przeciętnie i czuję, że nie będę o niej dużo myśleć.