Telefon o północy

Uwielbiam pisarstwo Tess Gerritsen i przeczytałam praktycznie wszystko, co kiedykolwiek wydała, więc było nieuniknione, że będę się kręcić wokół tej książki.
"Telefon po północy" to jedna z pierwszych powieści kryminalnych Tess Gerritsen, w której Sarah Fontaine tuż po północy dostaje telefon, że jej mąż zginął w pożarze hotelu w Berlinie. Dowiaduje się tego od agenta Departamentu Stanu Nicka O'Hary, ale nie jest przekonana, że on nie żyje i jest pewna, że wciąż gdzieś jest. Sarah z pomocą Nicka próbuje rozwikłać tajemnicę w dążeniu do odnalezienia męża. Po pogrzebie, Sarah poszukuje w całej Europie swojego rzekomo wciąż żyjącego męża. Simon Dance, pseudonim Geoffrey Fontaine, sfingował swoją śmierć w pożarze hotelu w Berlinie.

"Telefon o północy" ma wszystko, czego potrzebuje thriller. Niezliczone uwikłania, nowa miłość i międzynarodowa afera szpiegowska sprawiają, że ta powieść to urozmaicona przyjemność do czytania, zarówno na leżaku przy basenie, jak i w fotelu w deszczową pogodę. Podobała mi się ta historia. Książka nie jest szczególnie gruba, ma około 256 stron. Nie pozostawia więc wiele miejsca na wątki, które się przeciągają. Jest to debiutancka powieść Tess Gerritsen, mimo to bardzo przyjemnie czytało mi się tę książkę. Dość wcześnie było jasne, jakie będzie zakończenie, ale czynnik napięcia w drugiej połowie książki był naprawdę wspaniały i naprawdę czuło się podekscytowanie. "Telefon o północy" z pewnością trzymał mnie w napięciu przez cały czas. Z przyjemnością przewracałam strony, ciekawa, jak potoczy się historia. Rzeczy były przewidywalne, niektóre aspekty wymagały wstrzymania myśli, ale to była wciągająca lektura. Pod wieloma względami określiłabym ją jako łatwą lekturę.

Jeśli jesteś fanem wspaniałej pisarki Tess Gerritsen, warto przeczytać tę książkę, by zobaczyć, jak rozwinęła się jako autorka.

Tess Gerritsen od wielu lat jest jedną z moich ulubionych autorek, mimo że jej książki nie zawsze mają stałą jakość lub potrafią się bardzo różnić. Jeśli spodziewacie się czegoś na wzór cyklu "Rizzoli i Isles", możecie się nieco rozczarować, bo "Telefon o północy" jest zupełnie inny. To książka, która kojarzy mi się z pościgiem.

Jest krótko po północy, gdy dzwoni telefon Sary Fontaine. Na linii znajduje się ambasador Nick O'Hara, który informuje ją, że jej mąż Geoffrey, z którym jest w związku małżeńskim zaledwie od dwóch miesięcy, zginął w pożarze berlińskiego hotelu.
Wywołuje to u niej ogromne zaskoczenie, ponieważ jej mąż nie miał być w Berlinie, lecz w podróży służbowej w Londynie. Podejrzenia i szok powodują, że zamierza dotrzeć do sedna sprawy i wraz z Nickiem O'Harą wyrusza do Europy, by dowiedzieć się prawdy. Wkrótce będzie już pewna, że jej mąż nie był tym, za kogo go uważała. Wraz z O'Harą pakują się w niezłe tarapaty, a mówiąc to, mam na myśli oczywiście ryzyko pozbawienia życia.

Gerritsen jest znana przede wszystkim z thrillerów medycznych, jednak po przeczytaniu "Telefonu o północy" muszę przyznać, że świetnie sprawdza się również jako pisarka z gatunku sensacji. Jest coś w sposobie pisania Gerritsen, co powoduje, że przekazuje emocje w sposób przekonujący. Jak już wspomniałem, "Telefon o północy" kojarzy mi się z pościgiem, bo właśnie z tym mamy do czynienia, ale jednocześnie książka jak każdy pościg ma wysokie tempo, adrenalinę i napięcie. Warto też poszukać drugiego dna historii. Ja osobiście widzę tu krytykę zbyt szybkich małżeństw, powierzchownego poznawania się i przewagi emocji nad racjonalnością.

Jeśli macie czytać Czornyja albo Mroza, to zdecydowanie lepiej zrobicie jeśli zainteresujecie się powieściami Gerritsen, zarówno "Telefonem o północy", jak i innymi dziełami, np. "Mumia".

Uwielbiam pisarstwo Tess Gerritsen i przeczytałam praktycznie wszystko, co kiedykolwiek wydała, więc było nieuniknione, że będę się kręcić wokół tej książki.
"Telefon po północy" to jedna z pierwszych powieści kryminalnych Tess Gerritsen, w której Sarah Fontaine tuż po północy dostaje telefon, że jej mąż zginął w pożarze hotelu w Berlinie. Dowiaduje się tego od agenta Departamentu Stanu Nicka O'Hary, ale nie jest przekonana, że on nie żyje i jest pewna, że wciąż gdzieś jest. Sarah z pomocą Nicka próbuje rozwikłać tajemnicę w dążeniu do odnalezienia męża. Po pogrzebie, Sarah poszukuje w całej Europie swojego rzekomo wciąż żyjącego męża. Simon Dance, pseudonim Geoffrey Fontaine, sfingował swoją śmierć w pożarze hotelu w Berlinie.

"Telefon o północy" ma wszystko, czego potrzebuje thriller. Niezliczone uwikłania, nowa miłość i międzynarodowa afera szpiegowska sprawiają, że ta powieść to urozmaicona przyjemność do czytania, zarówno na leżaku przy basenie, jak i w fotelu w deszczową pogodę. Podobała mi się ta historia. Książka nie jest szczególnie gruba, ma około 256 stron. Nie pozostawia więc wiele miejsca na wątki, które się przeciągają. Jest to debiutancka powieść Tess Gerritsen, mimo to bardzo przyjemnie czytało mi się tę książkę. Dość wcześnie było jasne, jakie będzie zakończenie, ale czynnik napięcia w drugiej połowie książki był naprawdę wspaniały i naprawdę czuło się podekscytowanie. "Telefon o północy" z pewnością trzymał mnie w napięciu przez cały czas. Z przyjemnością przewracałam strony, ciekawa, jak potoczy się historia. Rzeczy były przewidywalne, niektóre aspekty wymagały wstrzymania myśli, ale to była wciągająca lektura. Pod wieloma względami określiłabym ją jako łatwą lekturę.

Jeśli jesteś fanem wspaniałej pisarki Tess Gerritsen, warto przeczytać tę książkę, by zobaczyć, jak rozwinęła się jako autorka.

Tess Gerritsen od wielu lat jest jedną z moich ulubionych autorek, mimo że jej książki nie zawsze mają stałą jakość lub potrafią się bardzo różnić. Jeśli spodziewacie się czegoś na wzór cyklu "Rizzoli i Isles", możecie się nieco rozczarować, bo "Telefon o północy" jest zupełnie inny. To książka, która kojarzy mi się z pościgiem.

Jest krótko po północy, gdy dzwoni telefon Sary Fontaine. Na linii znajduje się ambasador Nick O'Hara, który informuje ją, że jej mąż Geoffrey, z którym jest w związku małżeńskim zaledwie od dwóch miesięcy, zginął w pożarze berlińskiego hotelu.
Wywołuje to u niej ogromne zaskoczenie, ponieważ jej mąż nie miał być w Berlinie, lecz w podróży służbowej w Londynie. Podejrzenia i szok powodują, że zamierza dotrzeć do sedna sprawy i wraz z Nickiem O'Harą wyrusza do Europy, by dowiedzieć się prawdy. Wkrótce będzie już pewna, że jej mąż nie był tym, za kogo go uważała. Wraz z O'Harą pakują się w niezłe tarapaty, a mówiąc to, mam na myśli oczywiście ryzyko pozbawienia życia.

Gerritsen jest znana przede wszystkim z thrillerów medycznych, jednak po przeczytaniu "Telefonu o północy" muszę przyznać, że świetnie sprawdza się również jako pisarka z gatunku sensacji. Jest coś w sposobie pisania Gerritsen, co powoduje, że przekazuje emocje w sposób przekonujący. Jak już wspomniałem, "Telefon o północy" kojarzy mi się z pościgiem, bo właśnie z tym mamy do czynienia, ale jednocześnie książka jak każdy pościg ma wysokie tempo, adrenalinę i napięcie. Warto też poszukać drugiego dna historii. Ja osobiście widzę tu krytykę zbyt szybkich małżeństw, powierzchownego poznawania się i przewagi emocji nad racjonalnością.

Jeśli macie czytać Czornyja albo Mroza, to zdecydowanie lepiej zrobicie jeśli zainteresujecie się powieściami Gerritsen, zarówno "Telefonem o północy", jak i innymi dziełami, np. "Mumia".