Późne eseje

Nowa kolekcja dwudziestu trzech esejów autorstwa noblisty oferuje teksty poświęcone zarówno klasykom, takim jak Goethe, Hölderlin czy Flaubert, jak i pisarzom XX wieku, takim jak Herbert, Némirovsky czy Roth. Zbiory te ujawniają nie tylko szerokość zainteresowań autora, lecz także jego podejście do tematów wykraczających poza czysto literackie ramy, co można zauważyć na przykładzie tekstu o południowoafrykańskim pisarzu, Hendriku Witbooiu. Szczególne zaangażowanie J.M. Coetzee skierowane jest w stronę autorów z Australii, gdzie zamieszkał — są nimi Les Murray i Patrick White. Jednakże prawdziwym arcydziełem są eseje o Samuelu Becketcie, w których Coetzee demonstruje nie tylko swoją literacko-krytyczną sprawność, lecz także aktywnie zanurza się w strumieniowej prozie Becketta, pozwalając sobie na niesione przez nią uniesienia.