Pojedynek w Araluenie. Zwiadowcy. Ksiega 14

Książka nosi tytuł "Zwiadowcy: Pojedynek w Araluenie" i jest autorstwa Johna Flanagana. Jest to książka z gatunku fantasy i stanowi część serii "Zwiadowcy". Świat w tej serii jest w pewnym sensie oparty na prawdziwym świecie, a niektóre historie odnoszą się w jakiś sposób do prawdziwych wydarzeń. Uważam, że jest to bardzo interesująca książka. Jest to kontynuacja historii z książki "Klan Czerwonego Lisa". Książka zaczyna się trochę powoli, ale w połowie nabiera tempa !!!
Zaczyna się od tego, że Maddie, uczennica Strażnika i główna bohaterka książki, znajduje Hala i Czaple, którzy są Skandianami, i namawia ich, by pomogli jej zdobyć zamek Araluen. Zamek został zajęty przez Klan Czerwonego Lisa w poprzedniej książce. Maddie i Skandianie najpierw uwolnili Horacego w starym opuszczonym forcie na wzgórzu, a następnie wrócili do Zamku Araluen.

Bardzo dobrze zakończyła się opowieść o tym, jak kazał odzyskać Zamek Araluen przez siły Araluenów. Jedyną główną postacią w książce jest Maddie. Książka jest napisana w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Podobało mi się, jak dobrze autor opisuje sytuacje, które umieszcza w opowiadaniu. Szczególnie dobrze opisał bitwy. Podaje tak wiele szczegółów, że łatwo jest wyobrazić sobie, jak bitwa wygląda w naszej głowie. Fabuły jego książek są również bardzo interesujące i sprawiają, że chce się czytać dalej, gdy tylko zacznie się akcja. Jedyną rzeczą, która mi się nie podoba w jego książkach, jest to, że rozpoczęcie akcji może trochę potrwać, więc czasami trzeba chwilę poczekać, aż się zacznie, ale kiedy już się zacznie, jest naprawdę dobrze. Te książki zostaną ze mną do końca życia, ponieważ są tak dobre. Wszystkie szczegóły w książkach przykuwają uwagę, a fabuły są niesamowite. Polecam jego książki każdemu, od nastolatka wzwyż. Wszystkie serie, które napisał, dzieją się w tym samym fikcyjnym świecie. Pierwsza chronologicznie seria nosi tytuł "Zwiadowcy", następna nosi tytuł "Drużyna". Po tej serii są jeszcze dwie inne książki i nie mogę się doczekać, co autor napisze w następnej!

Od wielu lat czytam każdą nową książkę Johna, której akcja rozgrywa się w Araluen. Do tej pory ukazało się ponad piętnaście książek, które sprzedały się w milionach egzemplarzy na całym świecie. Zawsze szczególnie lubię te książki Johna Flanagana, które bezpośrednio kontynuują wątek z poprzedniego tomu - Flanagan ma bowiem szczególną smykałkę do wszelkiego rodzaju cliffhangerów. Tak było również w przypadku tego tomu, który przeczytałem w ciągu kilku dni.

Fabuła zawsze skupia się na "Zwiadowcach", którzy są czymś w rodzaju królewskich tajnych służb Araluenu. Polegają jednak całkowicie na swoich długo wyćwiczonych umiejętnościach, do których należy posługiwanie się łukiem i strzałami, a także sztuka ukrywania się, w obu przypadkach opanowana podczas szkolenia. Właściwie strażników można by też określić jako bardzo zabawną wersję zabójców. W większości tomów, szkolenia Rangers zajmuje dużą - i bardzo ekscytujące - część fabuły, ale nie w tym tomie, który jest o zagrożenie dla królestwa.

Inną cechą wyróżniającą wszystkie książki o Araluenie są czasem bardzo dziwaczne plany, które zawsze wymyślają Strażnicy. Niemal równie często jak szkolenie strażników, w centrum fabuły znajdują się szczegółowe strategie. Czasami plany są tak doskonałe, że zwycięstwo jest z góry przesądzone. I nie zdradzając zbyt wiele: jak każda dobra książka Johna Flanagana, "Pod urokiem mrocznego zakonu" kończy się pojedynkiem. Nie chcę jednak zdradzać więcej na ten temat.

Nowe i stare gagi są nadal zabawne, a czasami mam nawet wrażenie, że z czasem stają się coraz śmieszniejsze. Powrót do Araluen ma w sobie coś z powrotu do domu, z relaksu i przyjemności. Tak więc jeszcze raz apel do wszystkich młodych czytelników a także do wszystkich starszych: "Pojedynek w Araluenie" warto przeczytać - zróbcie to.

Książka nosi tytuł "Zwiadowcy: Pojedynek w Araluenie" i jest autorstwa Johna Flanagana. Jest to książka z gatunku fantasy i stanowi część serii "Zwiadowcy". Świat w tej serii jest w pewnym sensie oparty na prawdziwym świecie, a niektóre historie odnoszą się w jakiś sposób do prawdziwych wydarzeń. Uważam, że jest to bardzo interesująca książka. Jest to kontynuacja historii z książki "Klan Czerwonego Lisa". Książka zaczyna się trochę powoli, ale w połowie nabiera tempa !!!
Zaczyna się od tego, że Maddie, uczennica Strażnika i główna bohaterka książki, znajduje Hala i Czaple, którzy są Skandianami, i namawia ich, by pomogli jej zdobyć zamek Araluen. Zamek został zajęty przez Klan Czerwonego Lisa w poprzedniej książce. Maddie i Skandianie najpierw uwolnili Horacego w starym opuszczonym forcie na wzgórzu, a następnie wrócili do Zamku Araluen.

Bardzo dobrze zakończyła się opowieść o tym, jak kazał odzyskać Zamek Araluen przez siły Araluenów. Jedyną główną postacią w książce jest Maddie. Książka jest napisana w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Podobało mi się, jak dobrze autor opisuje sytuacje, które umieszcza w opowiadaniu. Szczególnie dobrze opisał bitwy. Podaje tak wiele szczegółów, że łatwo jest wyobrazić sobie, jak bitwa wygląda w naszej głowie. Fabuły jego książek są również bardzo interesujące i sprawiają, że chce się czytać dalej, gdy tylko zacznie się akcja. Jedyną rzeczą, która mi się nie podoba w jego książkach, jest to, że rozpoczęcie akcji może trochę potrwać, więc czasami trzeba chwilę poczekać, aż się zacznie, ale kiedy już się zacznie, jest naprawdę dobrze. Te książki zostaną ze mną do końca życia, ponieważ są tak dobre. Wszystkie szczegóły w książkach przykuwają uwagę, a fabuły są niesamowite. Polecam jego książki każdemu, od nastolatka wzwyż. Wszystkie serie, które napisał, dzieją się w tym samym fikcyjnym świecie. Pierwsza chronologicznie seria nosi tytuł "Zwiadowcy", następna nosi tytuł "Drużyna". Po tej serii są jeszcze dwie inne książki i nie mogę się doczekać, co autor napisze w następnej!

Od wielu lat czytam każdą nową książkę Johna, której akcja rozgrywa się w Araluen. Do tej pory ukazało się ponad piętnaście książek, które sprzedały się w milionach egzemplarzy na całym świecie. Zawsze szczególnie lubię te książki Johna Flanagana, które bezpośrednio kontynuują wątek z poprzedniego tomu - Flanagan ma bowiem szczególną smykałkę do wszelkiego rodzaju cliffhangerów. Tak było również w przypadku tego tomu, który przeczytałem w ciągu kilku dni.

Fabuła zawsze skupia się na "Zwiadowcach", którzy są czymś w rodzaju królewskich tajnych służb Araluenu. Polegają jednak całkowicie na swoich długo wyćwiczonych umiejętnościach, do których należy posługiwanie się łukiem i strzałami, a także sztuka ukrywania się, w obu przypadkach opanowana podczas szkolenia. Właściwie strażników można by też określić jako bardzo zabawną wersję zabójców. W większości tomów, szkolenia Rangers zajmuje dużą - i bardzo ekscytujące - część fabuły, ale nie w tym tomie, który jest o zagrożenie dla królestwa.

Inną cechą wyróżniającą wszystkie książki o Araluenie są czasem bardzo dziwaczne plany, które zawsze wymyślają Strażnicy. Niemal równie często jak szkolenie strażników, w centrum fabuły znajdują się szczegółowe strategie. Czasami plany są tak doskonałe, że zwycięstwo jest z góry przesądzone. I nie zdradzając zbyt wiele: jak każda dobra książka Johna Flanagana, "Pod urokiem mrocznego zakonu" kończy się pojedynkiem. Nie chcę jednak zdradzać więcej na ten temat.

Nowe i stare gagi są nadal zabawne, a czasami mam nawet wrażenie, że z czasem stają się coraz śmieszniejsze. Powrót do Araluen ma w sobie coś z powrotu do domu, z relaksu i przyjemności. Tak więc jeszcze raz apel do wszystkich młodych czytelników a także do wszystkich starszych: "Pojedynek w Araluenie" warto przeczytać - zróbcie to.