Podziemia

W opuszczonych korytarzach piwnicznych przetoczył się nagle lodowaty podmuch, unosząc w górę kłęby gruboziarnistego pyłu, które przyjmowały niesamowite, wręcz nieziemskie kształty. W tym samym momencie przewrócona lampa zgasła, z trzaskiem uderzając o zimne, kamienne podłoże. Jest jesień 1890 roku, kiedy młody księgowy Mateusz Garstka, na zaproszenie swojego przełożonego zarządzającego dobrze prosperującym bankiem, zostawia swoją skromną kwaterę na poddaszu krakowskiej kamienicy. Osiedla się w starej, urokliwej willi na obrzeżach Krakowa. Wkrótce odkrywa, że korzystna oferta ma drugie dno, a wiekowy budynek skrywa w sobie niewyjaśnione i mroczne sekrety. Tytułowe Podziemia to nie tylko ciemne przestrzenie pod willą Topolskich, ale także niepokojąca rzeczywistość, która czasem czai się za fasadą władzy, zaufania i społecznego prestiżu.