Ocaleni z XX wieku

Pragnę, aby relacje osób, z którymi miałem okazję rozmawiać, były nie tylko zapisem przeszłości, ale również równoważnym głosem wobec licznych publikacji naukowych dotyczących Zagłady. Chociaż dostrzegam wagę badań akademickich, jednak uważam, że nic nie ma większej mocy niż osobiste świadectwa. Jako osoba dorastająca w kręgu Ocalonych, uważam je za bezcenne.

Nadchodzi czas, kiedy bezpośredni kontakt ze Świadkami stanie się niemożliwy. Niestety, nie udało mi się spotkać z niektórymi osobami, z którymi miałem zaplanowane rozmowy. Ci, z którymi udało mi się porozmawiać, często przypominali mi o upływającym czasie, mówiąc: "Jeśli wybrałeś sobie tak sędziwych rozmówców, pospiesz się." Właśnie tak uczyniłem i dzięki temu zdążyłem. Jestem jednak w pełni świadomy, że teraz to nasza kolej, by troszczyć się o tę pamięć, którą dotychczas oni pielęgnowali.