Kochanka

To jedna z najbardziej romantycznych powieść Danielle Steel. Zakończenie owiane nutką tajemnicy wypada zjawiskowo i w mojej ocenie jest po prostu piękne!

"Kochankę" czytałam jakiś czas temu. jednak teraz, kiedy mam czas na napisanie dłuższej recenzji, chcę powiedzieć z góry, że ta książka nie jest dedykowana każdemu. Wiele kobiet nie chciałoby mieć za przyjaciółkę tego typu kobiety jaką jest Natasza, główna bohaterka powieści. Jeśli jednak szukasz książki z mnóstwem gorącego seksu, to tutaj też go nie ma. Ilekroć Rosjanin i jego kochanka uprawiają seks, jest on bardzo dyskretny i opisany bez większych szczegółów, co z pewnością ucieszy co bardziej wrażliwych moralnie fanów literatury, pozostawi jednak spory niedosyt u tych, którzy sięgają po książkę z gatunku romansu aby rozpalić swoją wyobraźnię.

A jednak zakochałam się w tych bohaterach. - jasnym jest to, że tytułowa kochanka jest jeszcze dzieckiem, kiedy zostaje przygarnięta z ulicy przez Rosjanina, a taki rozwoj akcji w obecnych czasach mozna uznać za mało poprawny politycznie. Dziewczyna nie znała prawdziwej rodziny ani prawdziwych wartości, jakimi powinna się w życiu kierować. Jest wykorzystywana, ale w kółko powtarza jakie ma "szczęście", że nie umiera z głodu i nie marznie w moskiewskich slumsach. Po pewnym czasie naprawdę rozumiemy jak bardzo jest odważna, a kiedy na końcu podejmuje najprostsze , a jednocześnie najtrafniejsze decyzje, które mają jej przynieść nowe życie, czytelnik kierowany potrzebą serca zaczyna jej kibicować, powieść bowiem łapie za serce i skupia się na niebanalnych prawdach opisanych w szalenie interesujący sposób.

Kolejny bohater książki, Theo, jest jeszcze bardziej niesamowity, jego postać napisana jest wiarygodnie, a on sam zyskuje sympatie w oczach czytelnika od pierwszej strony. Nie dlatego, że był twardy lub sexy - powodem jest fakt, że jest "człowiekiem wyznającym wartości - jak się wydaje - zapomnianych, takich jak wierność, lojalność czy empatia. Jego ojciec w powieści był wielkim artystą, porównywanym do samego Picassa. A Theo jest dobrym artystą, bardziej rzemieślnikiem aniżeli ideałem zbliżonym do największych - co ciekawe, jest mu z tym dobrze, bo wie kim jest, nie musi nikogo udawać, żyje w zgodzie sam ze sobą. Jednocześnie wie, że wiele kobiet uważa go za atrakcyjnego, ale kiedy maluje obraz swojej kochanki w osobie wspomnianej wyżej Nataszy, zyskuje świadomość w przedmiocie nieznanych sobie wcześniej uczuć i emocji, jakie wywołuje w nim ów kobieta.

Danielle Steel jest wspaniałą autorką, którą uwielbiam czytać od lat i w tym czasie sięgnęłam po wiele jej książek, niektóre były lepsze, inne gorsze. "Kochanka" to książka, która skłoniła mnie do wielu przemyśleń na temat mojego własnego życia i tego jak bardzo muszę ufać sobie, jeśli chodzi o wprowadzanie zmian w moim życiu, bowiem to właśnie wiara w siebie i własne możliwości jest pierwszym krokiem ku realizacji naszych marzeń i pragnień. Ta powieść ma wspaniałą bohaterkę i mocną fabułę, nie sposób pozostać obojętnym wobec pomysłu autorki na świat przestawiony w ten książce. Dziękuję autorce za to, że pozwoliła mi uwierzyć w siebie. Daje "Kochance" 5***** gwiazdek., szczerze ją polecam, szczególnie Paniom, uważam bowiem, ze w kobietach siła, a treść tej powieści ją w was obudzi:-)

To jedna z najbardziej romantycznych powieść Danielle Steel. Zakończenie owiane nutką tajemnicy wypada zjawiskowo i w mojej ocenie jest po prostu piękne!

"Kochankę" czytałam jakiś czas temu. jednak teraz, kiedy mam czas na napisanie dłuższej recenzji, chcę powiedzieć z góry, że ta książka nie jest dedykowana każdemu. Wiele kobiet nie chciałoby mieć za przyjaciółkę tego typu kobiety jaką jest Natasza, główna bohaterka powieści. Jeśli jednak szukasz książki z mnóstwem gorącego seksu, to tutaj też go nie ma. Ilekroć Rosjanin i jego kochanka uprawiają seks, jest on bardzo dyskretny i opisany bez większych szczegółów, co z pewnością ucieszy co bardziej wrażliwych moralnie fanów literatury, pozostawi jednak spory niedosyt u tych, którzy sięgają po książkę z gatunku romansu aby rozpalić swoją wyobraźnię.

A jednak zakochałam się w tych bohaterach. - jasnym jest to, że tytułowa kochanka jest jeszcze dzieckiem, kiedy zostaje przygarnięta z ulicy przez Rosjanina, a taki rozwoj akcji w obecnych czasach mozna uznać za mało poprawny politycznie. Dziewczyna nie znała prawdziwej rodziny ani prawdziwych wartości, jakimi powinna się w życiu kierować. Jest wykorzystywana, ale w kółko powtarza jakie ma "szczęście", że nie umiera z głodu i nie marznie w moskiewskich slumsach. Po pewnym czasie naprawdę rozumiemy jak bardzo jest odważna, a kiedy na końcu podejmuje najprostsze , a jednocześnie najtrafniejsze decyzje, które mają jej przynieść nowe życie, czytelnik kierowany potrzebą serca zaczyna jej kibicować, powieść bowiem łapie za serce i skupia się na niebanalnych prawdach opisanych w szalenie interesujący sposób.

Kolejny bohater książki, Theo, jest jeszcze bardziej niesamowity, jego postać napisana jest wiarygodnie, a on sam zyskuje sympatie w oczach czytelnika od pierwszej strony. Nie dlatego, że był twardy lub sexy - powodem jest fakt, że jest "człowiekiem wyznającym wartości - jak się wydaje - zapomnianych, takich jak wierność, lojalność czy empatia. Jego ojciec w powieści był wielkim artystą, porównywanym do samego Picassa. A Theo jest dobrym artystą, bardziej rzemieślnikiem aniżeli ideałem zbliżonym do największych - co ciekawe, jest mu z tym dobrze, bo wie kim jest, nie musi nikogo udawać, żyje w zgodzie sam ze sobą. Jednocześnie wie, że wiele kobiet uważa go za atrakcyjnego, ale kiedy maluje obraz swojej kochanki w osobie wspomnianej wyżej Nataszy, zyskuje świadomość w przedmiocie nieznanych sobie wcześniej uczuć i emocji, jakie wywołuje w nim ów kobieta.

Danielle Steel jest wspaniałą autorką, którą uwielbiam czytać od lat i w tym czasie sięgnęłam po wiele jej książek, niektóre były lepsze, inne gorsze. "Kochanka" to książka, która skłoniła mnie do wielu przemyśleń na temat mojego własnego życia i tego jak bardzo muszę ufać sobie, jeśli chodzi o wprowadzanie zmian w moim życiu, bowiem to właśnie wiara w siebie i własne możliwości jest pierwszym krokiem ku realizacji naszych marzeń i pragnień. Ta powieść ma wspaniałą bohaterkę i mocną fabułę, nie sposób pozostać obojętnym wobec pomysłu autorki na świat przestawiony w ten książce. Dziękuję autorce za to, że pozwoliła mi uwierzyć w siebie. Daje "Kochance" 5***** gwiazdek., szczerze ją polecam, szczególnie Paniom, uważam bowiem, ze w kobietach siła, a treść tej powieści ją w was obudzi:-)

"Kochanka" to jedna z tych słodkich powieści, które są idealne na każdą porę, która przypomina nam stare kioskowe romanse, gdzie bez względu na wszystko, zawsze jest szczęśliwe zakończenie.

Historia przedstawia nam jako główną bohaterkę młodą Nataszę. Prawdziwego Kopciuszka uratowanego z ulic Moskwy przez potężnego Wladimira, człowieka, który również pochodził z biedy, ale dzięki sprytowi i dobremu nosowi do wszelkich interesów zdołał stać się jednym z największych milionerów na świecie. Wladimir, miłośnik dobrego życia, luksusu, dzieł sztuki i pięknych kobiet, widział w młodej wówczas Nataszy wszystko to, co uważał za ideał kobiety.

Natasza jest wdzięczna Wladimirowi, który uratował ją przed pewną śmiercią z powodu zapalenia płuc. Wyrwał ją ze skrajnej nędzy na ulicach Moskwy. Jest hojny ozdabiając swoją piękną kochankę biżuterią, sukniami i wszelkiego rodzaju bogactwem, które można kupić za duże pieniądze. Natasza myśli, że jest szczęśliwa podróżując luksusowym jachtem dookoła świata. Nigdy nie kwestionowała swojego losu ani nie tęskniła za posiadaniem przyjaciela czy kogokolwiek w swoim życiu. Ale kiedy na jej drodze pojawia się Theo Luca, młody malarz, syn wybitnego artysty, Natasza staje się coraz bardziej ciekawa normalnego życia. Theo wygląda jak jego zmarły ojciec. Chce poświęcić się sztuce, malarstwu, nie sądzi, by w jego życiu było miejsce na kobiety, małżeństwo czy dzieci. Ale spotkanie z Nataszą w restauracji jego matki zmieniło jego ideały. Ma obsesję na punkcie pięknej Rosjanki i choć wie, że należy ona do kogoś bardzo niebezpiecznego, chce być blisko niej.

Jest to bardzo prosta książka, w dobrym tego słowa znaczeniu. Z lekką, puszystą, klasyczną i bezpretensjonalną fabułą.
Co najbardziej podobało mi się w pisarstwie Danielle Steel? Oprócz łatwego języka, autorka unika dramatyzmu i erotyki, decydując się na przedstawienie nam krótszej, bezpośredniej i subtelnej historii.

Nigdy wcześniej nie czytałam niczego, co opowiadałoby o świecie dzieł sztuki, geniuszach malarstwa i ich odosobnionym życiu. To było bardzo prawdziwe i przekonujące.

"Kochanka" to jedna z tych słodkich powieści, które są idealne na każdą porę, która przypomina nam stare kioskowe romanse, gdzie bez względu na wszystko, zawsze jest szczęśliwe zakończenie.

Historia przedstawia nam jako główną bohaterkę młodą Nataszę. Prawdziwego Kopciuszka uratowanego z ulic Moskwy przez potężnego Wladimira, człowieka, który również pochodził z biedy, ale dzięki sprytowi i dobremu nosowi do wszelkich interesów zdołał stać się jednym z największych milionerów na świecie. Wladimir, miłośnik dobrego życia, luksusu, dzieł sztuki i pięknych kobiet, widział w młodej wówczas Nataszy wszystko to, co uważał za ideał kobiety.

Natasza jest wdzięczna Wladimirowi, który uratował ją przed pewną śmiercią z powodu zapalenia płuc. Wyrwał ją ze skrajnej nędzy na ulicach Moskwy. Jest hojny ozdabiając swoją piękną kochankę biżuterią, sukniami i wszelkiego rodzaju bogactwem, które można kupić za duże pieniądze. Natasza myśli, że jest szczęśliwa podróżując luksusowym jachtem dookoła świata. Nigdy nie kwestionowała swojego losu ani nie tęskniła za posiadaniem przyjaciela czy kogokolwiek w swoim życiu. Ale kiedy na jej drodze pojawia się Theo Luca, młody malarz, syn wybitnego artysty, Natasza staje się coraz bardziej ciekawa normalnego życia. Theo wygląda jak jego zmarły ojciec. Chce poświęcić się sztuce, malarstwu, nie sądzi, by w jego życiu było miejsce na kobiety, małżeństwo czy dzieci. Ale spotkanie z Nataszą w restauracji jego matki zmieniło jego ideały. Ma obsesję na punkcie pięknej Rosjanki i choć wie, że należy ona do kogoś bardzo niebezpiecznego, chce być blisko niej.

Jest to bardzo prosta książka, w dobrym tego słowa znaczeniu. Z lekką, puszystą, klasyczną i bezpretensjonalną fabułą.
Co najbardziej podobało mi się w pisarstwie Danielle Steel? Oprócz łatwego języka, autorka unika dramatyzmu i erotyki, decydując się na przedstawienie nam krótszej, bezpośredniej i subtelnej historii.

Nigdy wcześniej nie czytałam niczego, co opowiadałoby o świecie dzieł sztuki, geniuszach malarstwa i ich odosobnionym życiu. To było bardzo prawdziwe i przekonujące.