Granice szaleństwa. Maggie O'Dell. Tom 4

"Granice szaleństwa" Alex Kava 2005

Fabuła: Maggie O'Dell zostaje poproszona przez swoją przyjaciółkę, psycholog Gwen Patterson, o zbadanie sprawy zniknięcia jednego z pacjentów Gwen. Joan Begley wyjechała do Connecticut na pogrzeb, ale od kilku dni nie ma o niej żadnych wieści. Maggie jest na bardzo jej potrzebnym urlopie, ale postanawia sprawdzić, co u Joan. To, co zastaje, budzi jej niepokój. W opuszczonym kamieniołomie zostaje znalezione ciało kobiety. a w trakcie śledztwa lokalne władze znajdują w kamieniołomie kolejne ciała. Maggie oferuje swoje usługi miejscowym stróżom prawa, mając nadzieję, że wśród zmarłych nie znajdzie się Joan Begley.

To już czwarta książka z serii Maggie O'Dell i jak dotąd najlepsza. Maggie wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności, by pomóc w odnalezieniu seryjnego mordercy w spokojnym miasteczku Connecticut. Gwen i partner Maggie, R.J. Tully, również pomagają w śledztwie w sprawie zniknięcia Joan. Uwielbiam tę dwójkę i mam nadzieję, że ich związek będzie się rozwijał. Connecticut daje Maggie coś więcej niż tylko kolejną sprawę do rozwiązania. Jej przyrodni brat mieszka niedaleko stąd i jeśli tylko starczy jej odwagi będzie mogła spotkać się z nim po raz pierwszy. Spotyka również Luca Racine'a, wspaniałego starszego pana z początkowym stadium Alzheimera, który jest również ojcem detektyw Julii Racine, starej znajomej Maggie, którą właśnie zaczyna tolerować. Alex Kava wprowadziła do świata Maggie wiele ciekawych postaci i mam nadzieję, że kilka z nich zostanie. Fabuła jest przyjemna i ma dobre tempo. Nowe postacie łatwo polubić, a motywacja mordercy jest wyjątkowa, jak na seryjnego mordercę. Problem w tym, że nie miałam tego uczucia, że nie mogę się odewrać od książki, które towarzyszy tym najlepszym pozycjom. W dodatku czułam, że postać Maggie nie została rozwinięta w takim stopniu, na jaki była szansa. Nie wydaje się, by się rozwijała ani uczyła na błędach i wciąż pakuje się w te same sytuacje z różnymi mordercami.

"Granice szaleństwa" przeczytałam tuż po tym jak skończyłam serię Nesbo o Harry Hole. Cieszę się, że mam co czytać, ale koniec końców Kava i jej thrillery nie mają podjazdu do norweskiego pisarza. Nie zrozumcie mnie źle, to nie tak, że Kava jest zła, ale to po prostu różnica poziomów.

"Granice szaleństwa" to czwarta część serii o Maggie O'Dell. Jest ona świeżo rozwiedzioną profilerką FBI. Tym razem mamy do czynienia z mordercą, który odcina różne części ciała, a do pozbywania się ciał używa metalowych beczek. Oczywiście okazuje się, że matka zabójcy karmiła go dawkami arszeniku. Jedna z jego ofiar zostaje poddana tej kuracji - taki wpływ już ma na nas wychowanie w młodych latach. Nad sprawą pracuje wiele osób, które próbują znaleźć mordercę, zanim jeszcze bardziej zdziesiątkuje on populację. Nawet Maggie może spotkać straszny los!

Od "Granic szaleństwa" trudno było mi się oderwać. Łamało mi się serce, gdy czytałam o walce ojca Racine z Alzheimerem. Jedynym minusem było to, że nasza bohaterka popełniła "debiutancki błąd" i sama ruszyła w pogoń za podejrzanym zabójcą, a na domiar złego właśnie padł jej telefon komórkowy. Czasami jednak wolę przymknąć oko na tego typu rzeczy, ponieważ dzięki nim historia toczy się dalej! Poza tym to tylko ludzkie błędy popełniane przez naszych książkowych bohaterów. Jest to dobra książka zarówno w gatunku kryminału jak i thrillera. Wygląda na to, że została napisana dla prostszych odbiorców, ponieważ niewiele jest w niej zawiłości. Podobał mi się wątek seryjnego mordercy i układanie wszystkich elementów układanki w celu rozwiązania zagadki. Doceniam również fakt, że Kava nie zdradza zbyt wiele na temat tożsamości mordercy aż do ostatniej chwili, co czyni ją bardziej interesującą.

Seria z zimną krwią podoba mi się coraz bardziej ;)

"Granice szaleństwa" Alex Kava 2005

Fabuła: Maggie O'Dell zostaje poproszona przez swoją przyjaciółkę, psycholog Gwen Patterson, o zbadanie sprawy zniknięcia jednego z pacjentów Gwen. Joan Begley wyjechała do Connecticut na pogrzeb, ale od kilku dni nie ma o niej żadnych wieści. Maggie jest na bardzo jej potrzebnym urlopie, ale postanawia sprawdzić, co u Joan. To, co zastaje, budzi jej niepokój. W opuszczonym kamieniołomie zostaje znalezione ciało kobiety. a w trakcie śledztwa lokalne władze znajdują w kamieniołomie kolejne ciała. Maggie oferuje swoje usługi miejscowym stróżom prawa, mając nadzieję, że wśród zmarłych nie znajdzie się Joan Begley.

To już czwarta książka z serii Maggie O'Dell i jak dotąd najlepsza. Maggie wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności, by pomóc w odnalezieniu seryjnego mordercy w spokojnym miasteczku Connecticut. Gwen i partner Maggie, R.J. Tully, również pomagają w śledztwie w sprawie zniknięcia Joan. Uwielbiam tę dwójkę i mam nadzieję, że ich związek będzie się rozwijał. Connecticut daje Maggie coś więcej niż tylko kolejną sprawę do rozwiązania. Jej przyrodni brat mieszka niedaleko stąd i jeśli tylko starczy jej odwagi będzie mogła spotkać się z nim po raz pierwszy. Spotyka również Luca Racine'a, wspaniałego starszego pana z początkowym stadium Alzheimera, który jest również ojcem detektyw Julii Racine, starej znajomej Maggie, którą właśnie zaczyna tolerować. Alex Kava wprowadziła do świata Maggie wiele ciekawych postaci i mam nadzieję, że kilka z nich zostanie. Fabuła jest przyjemna i ma dobre tempo. Nowe postacie łatwo polubić, a motywacja mordercy jest wyjątkowa, jak na seryjnego mordercę. Problem w tym, że nie miałam tego uczucia, że nie mogę się odewrać od książki, które towarzyszy tym najlepszym pozycjom. W dodatku czułam, że postać Maggie nie została rozwinięta w takim stopniu, na jaki była szansa. Nie wydaje się, by się rozwijała ani uczyła na błędach i wciąż pakuje się w te same sytuacje z różnymi mordercami.

"Granice szaleństwa" przeczytałam tuż po tym jak skończyłam serię Nesbo o Harry Hole. Cieszę się, że mam co czytać, ale koniec końców Kava i jej thrillery nie mają podjazdu do norweskiego pisarza. Nie zrozumcie mnie źle, to nie tak, że Kava jest zła, ale to po prostu różnica poziomów.

"Granice szaleństwa" to czwarta część serii o Maggie O'Dell. Jest ona świeżo rozwiedzioną profilerką FBI. Tym razem mamy do czynienia z mordercą, który odcina różne części ciała, a do pozbywania się ciał używa metalowych beczek. Oczywiście okazuje się, że matka zabójcy karmiła go dawkami arszeniku. Jedna z jego ofiar zostaje poddana tej kuracji - taki wpływ już ma na nas wychowanie w młodych latach. Nad sprawą pracuje wiele osób, które próbują znaleźć mordercę, zanim jeszcze bardziej zdziesiątkuje on populację. Nawet Maggie może spotkać straszny los!

Od "Granic szaleństwa" trudno było mi się oderwać. Łamało mi się serce, gdy czytałam o walce ojca Racine z Alzheimerem. Jedynym minusem było to, że nasza bohaterka popełniła "debiutancki błąd" i sama ruszyła w pogoń za podejrzanym zabójcą, a na domiar złego właśnie padł jej telefon komórkowy. Czasami jednak wolę przymknąć oko na tego typu rzeczy, ponieważ dzięki nim historia toczy się dalej! Poza tym to tylko ludzkie błędy popełniane przez naszych książkowych bohaterów. Jest to dobra książka zarówno w gatunku kryminału jak i thrillera. Wygląda na to, że została napisana dla prostszych odbiorców, ponieważ niewiele jest w niej zawiłości. Podobał mi się wątek seryjnego mordercy i układanie wszystkich elementów układanki w celu rozwiązania zagadki. Doceniam również fakt, że Kava nie zdradza zbyt wiele na temat tożsamości mordercy aż do ostatniej chwili, co czyni ją bardziej interesującą.

Seria z zimną krwią podoba mi się coraz bardziej ;)