Bóg nie jest wielki

Książka stanowi zaproszenie do intelektualnej dyskusji, niezależnie od tego, czy określasz się jako osoba wierząca, czy ateista. Argumenty prezentowane przez Hitchensa skłaniają do głębokiej refleksji. Ponad 150 lat temu papież Pius IX w swoim Syllabus Errorum potępił koncepcje wolności religijnej i oddzielenia kościoła od państwa, wytykając przy tym 80 błędnych doktryn, takich jak socjalizm, modernizm czy racjonalizm. „Bóg nie jest wielki” jawi się jako współczesny ateistyczny odpowiednik tego dzieła, będąc bezkompromisowym rozliczeniem z grzechami i nadużyciami religii. Hitchens odważnie stawia pytania, na przykład: "Jak Jezus mógł umierać za nasze grzechy, skoro prawdopodobnie nie umarł?" lub "Dlaczego Dziesięć Przykazań zyskało tak wielką chwałę, jeśli Żydzi już wcześniej uznawali morderstwo i cudzołóstwo za grzechy?"

Pisarz formułuje swoje tezy na podstawie osobistych doświadczeń, historycznych anegdot i krytycznej analizy tekstów religijnych. Jego książka opisuje intelektualną podróż ku świeckiemu światopoglądowi, osadzonemu na nauce i rozumie, w którym obraz niebios zastępują olśniewające zdjęcia kosmosu. Formułuje odważne stwierdzenie, że to nie Bóg stworzył ludzi, ale ludzie stworzyli Boga.

„To polemika zadziorna, pełna sprzeczności, a jednocześnie mocno absorbująca,” zauważa Grzegorz Sowula w Notesie Wydawniczym. The Independent twierdzi, że ta praca powinna stać na równi z Biblią i Koranem oraz figurować na liście lektur obowiązkowych. The New Yorker dodaje, że Hitchens bez trudu porusza się w skomplikowanych obszarach religii, wiedząc, które aspekty są warte analizy i krytyki.