Książę poetów żegna ukochane miasto

Tom poetycki „Książę poetów żegna ukochane miasto” to zaproszenie do świata głęboko zakorzenionego w filozofii, religii i tradycji literackiej. W jego utworach odbijają się refleksje pełne aluzji, cytatów oraz myśli, które pobłyskują wokół czytelnika, tworząc wyjątkową atmosferę. Przyglądanie się tym wierszom przez pryzmat życia Krzysztofa Æwiklińskiego skłania do refleksji, a nawet budzi niepokój. Nie jest to jednak spowodowane dominacją tragizmu, który tutaj jawi się jako spokojny, epicko ujarzmiony, harmonijny dzięki elegijnemu nastrojowi przemijania. Æwikliński, będący twórcą w średnim wieku, wielokrotnie nawiązuje do motywu pożegnań inspirowanych twórczością dawnych poetów. Podczas lektury nasuwają się pytania o przyczyny tego zmęczenia i poczucia wyczerpania, które poprzedziły ważny przełom, zamykając jeden rozdział życia i tworzenia, a pozostając niejednoznacznie zdefiniowane. Można oczywiście ograniczyć się do zachwycania kunsztem literackim autora, lecz nie da się zignorować pytań, które forma nie zdoła ukryć. Dlatego też, fascynacja poezją Æwiklińskiego nie zatrzymuje się tylko na pięknie wersów, ale staje się początkiem głębszej, intelektualnej podróży, pełnej wyzwań i odkryć.