Krucjaty. Arabska perespektywa

Opowieść zawarta w tej książce bazuje niemal całkowicie na oryginalnych materiałach źródłowych pochodzących z islamskiego świata, przybliżając sposób, w jaki średniowieczni muzułmanie odbierali te wydarzenia. Mimo że istnieją bogate zasoby, dotychczas brakowało spójnego ich wykorzystania do stworzenia nowej narracji historycznej. Jednym z powodów tej sytuacji był fakt, iż wielu badaczy nie miało możliwości odczytania tych materiałów.

Ten problem otwiera jednak fascynującą perspektywę. Większość dotychczasowej historiografii dotyczącej krucjat opiera się na podejściu, które można nazwać tradycyjnym. Obejmuje ona głównie różnorakie punktu widzenia oraz interpretacje, które skupiają się na analizie krucjat jako części europejskiej historii, bazując przy tym w dużej mierze na europejskich źródłach.

Z punktu widzenia świata islamskiego, krucjaty powinny być postrzegane jako rezultat dynamicznych relacji między krajami i społeczeństwami islamskimi w średniowieczu. Stanowią one integralną część historii cywilizacji islamskiej, wymagając rozszerzenia chronologicznego i geograficznego poza tradycyjne obszary, co oznacza, że analiza powinna rozpocząć się długo przed samymi krucjatami i uwzględniać miejsca odległe od Clermont i Jerozolimy. Arabskie źródła widzą najazd na Lewant w czasie pierwszej krucjaty jako jeden z wielu przejawów europejskiej agresji, która rozpoczęła się na długo przedtem, już w XI wieku, na ziemiach Hiszpanii i Sycylii.