Jesteśmy różni - i to jest piękne!

Naszym zadaniem jako dorosłych jest wprowadzenie dzieci w bogactwo i różnorodność otaczającego je świata. Uczymy je dostrzegać różnice między ludźmi — ich zachowania, obyczaje i kultury miejsc, w których żyją. Ważne jest, abyśmy sami byli przykładem akceptacji różnic rasowych, etnicznych, ekonomicznych i religijnych. Pokazujemy, co warto celebrować, a czego unikać, co przyjmować, a czemu się sprzeciwiać. Warto zwrócić uwagę na to, jak piękno różnorodności może iść w parze z odkrywaniem tego, co nas łączy.

Każdy z nas posiada dwa rodzaje oczu: te, które dostrzegają to, co namacalne, oraz te, które widzą to, co niewidzialne. Pierwsze skupiają się na zewnętrznych różnicach między ludźmi, jak ubiór, kolor włosów czy wzrost. Niektóre dzieci są w stanie wykonywać różne czynności, inne mogą się nigdy ich nie nauczyć. Drugie oczy, oczy serca, pokazują to, co jest wspólne i najważniejsze w drugim człowieku — coś niewidzialnego, ale fundamentalnego. To coś to MIŁOŚĆ, pragnienie kochania i bycia kochanym. Patrząc sercem, odkrywamy, że każdy człowiek może stać się naszą bratnią duszą, bo na poziomie serca jesteśmy do siebie podobni. To przesłanie jest sercem tej książki, która zasługuje na polecenie.

Autorką tych refleksji jest siostra Eliza Myk, dominikanka związana z Domem Chłopaków w Broniszewicach, gdzie opiekuje się chłopcami z niepełnosprawnościami i chorobami przewlekłymi.