Jerychonka

Magda Domontówna, po studiach w Paryżu i we Włoszech, powraca do rodzinnego Krakowa, gdzie spotyka Filipa, zdolnego malarza, który niegdyś był jej bliskim przyjacielem. Teraz Filip znajduje się pod silnym wpływem emocji związanych z piękną baronową, mężatką, która go wykorzystuje. Mimo że Magda pragnie mu pomóc i otacza go opieką, sama także zmaga się z emocjami i dylematami. W tle ich skomplikowanych losów pojawiają się pytania o to, czy pasja i talent w sztuce mogą być ratunkiem przed życiowymi katastrofami. Róża jerychońska, która symbolizuje odrodzenie, determinację oraz nadzieję, stanowi kluczowy motyw tej opowieści. To właśnie ona jest metaforą walki bohaterów z przeciwnościami losu oraz ich zdolności do odnajdywania w sobie siły na zmiany i nowy początek.