Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie

Od wieków Kraków był znany jako miejsce rozkwitu nauk tajemnych, szczególnie w czasach królowej Bony, która sprowadziła fascynację magią na krakowski Wawel. To niezwykłe miasto zyskało także reputację centrum alchemii, gdzie tajemne sztuki były praktykowane zarówno na dworze królewskim, jak i w murach Uniwersytetu Krakowskiego oraz w klasztorach. Co ciekawe, w tamtych czasach czarownice mogły czuć się tu stosunkowo bezpiecznie w porównaniu do innych części Europy.

Książka, której dotyczy ten opis, odkrywa przed czytelnikiem bogactwo krakowskich przesądów, niekiedy znanych, czasem niemal zapomnianych, które przetrwały próbę czasu. Niektóre z tych wierzeń były tłem dla dramatycznych historii miłosnych, jak słynny romans Zygmunta Augusta i Barbary Radziwiłłówny, gdzie podobno magia matki Barbary odegrała kluczową rolę. Innym przykładem jest siedemnastowieczny proces Doroty Pileckiej, oskarżonej o czary, który zakończył się dla niej tragicznym losem na stosie.

Krocząc przez rozdziały książki, czytelnik dowiaduje się, jakie osoby w różnych epokach zajmowały się magią w Krakowie, jakie profesje uważano za związane z tajemniczymi praktykami, oraz jak identyfikowano czarownice i czarowników. Przedstawione są również metody ochrony przed czarną magią i złem, takie jak sposoby radzenia sobie z kołtunem, diabłem czy zmorą, a także techniki przyciągania szczęścia i zdobywania serca ukochanej osoby. Książka przypomina o wielu nierzadko zapomnianych dziś aspektach dawnej krakowskiej kultury i wierzeń, pozostawiając czytelnika z fascynującym spojrzeniem na tę magiczną stronę historii miasta.