Hłasko. Proletariacki książę

Marek Hłasko, urodzony w 1934 roku w Szczakach i zmarły w 1969 w Wiesbaden, pozostaje jedną z najbardziej fascynujących postaci polskiej literatury. Choć jego życie trwało zaledwie trzydzieści pięć lat, było ono na tyle intensywne, że mogłoby wypełnić biografie kilku osób. Był mistrzem autokreacji i mistyfikacji, co uczyniło go ikoną buntownika. Jego literacki debiut przyniósł mu natychmiastowy rozgłos, a umiejętność wzbudzania zainteresowania i utrzymywania uwagi publiczności stała się jego znakiem rozpoznawczym. Marek Hłasko miał liczne kontakty w kręgach artystycznych – był zaręczony z Agnieszką Osiecką, a jego prozy fascynowali się tacy reżyserzy jak Has, Ford czy Wajda, co doprowadziło do ekranizacji jego utworów. Cybulski i Sonja Ziemann, przyszła żona pisarza, wcielili się w postacie stworzone przez Hłasko. Choć bliski kariery w Hollywood, do którego wyjechał rzekomo za namową Romana Polańskiego, nie udało mu się zostać wybitnym scenarzystą. Zyskał jednak przyjaciół, takich jak Krzysztof Komeda.

Hłasko prowadził życie pełne przygód, działając na przekór swoim czasom. Wszelkie doświadczenia – zarówno te błahe, jak i dramatyczne – nieustannie przekształcał w literackie dzieła sztuki. Jego niepohamowany temperament i bujna wyobraźnia wychodziły poza zwykłe granice pisania, zamieniając jego życie w swoisty mit, w który uwierzyło wielu, uważając go za prostego chłopaka z Marymontu.

Radosław Młynarczyk w swojej pracy stara się rozłożyć na czynniki pierwsze legendę Hłaski, odkrywając przed czytelnikami prawdziwe motywy jego działań. Analizuje wątki autobiograficzne w jego twórczości i ujawnia zmyślenia, które pisarz wplatał w swoją autobiografię. Autor książki pokazuje, że zarówno fakty, jak i fikcja związana z życiem Hłaski, są równie fascynujące.