Estetyka jako źródło refleksji nad prawem

W "Portrecie Doriana Graya" Oscar Wilde twierdzi, że sztuka jest bezużyteczna, co może brzmieć pociągająco, lecz niekoniecznie jest prawdą. Sztuka posiada potencjał użyteczności, wykraczający poza jej ewentualne zastosowania propagandowe. Może stanowić punkt wyjścia do rozważań dotyczących prawa, w szczególności jego teoretyczno-filozoficznych aspektów. Sztuka i prawo nie są odległymi od siebie dziedzinami, lecz mogą funkcjonować w harmonii, a niniejsza książka przygląda się wspólnym obszarom obu tych światów. To dzieło może zainteresować filozofów, kulturoznawców, a także prawników, którzy poszukują szerszej perspektywy refleksji nad prawem, uznając jednocześnie, że prawo jest integralną częścią kultury.

Książka proponuje nowatorskie podejście do złożonego problemu badawczego, jednocześnie potwierdzając dogłębną wiedzę i doświadczenie jej autora w dziedzinie filozofii prawa. Dr hab. Anna Rossmanith zauważa, że publikacja zasługuje na uznanie za swoją twórczą i przemyślaną refleksję przy zachowaniu wysokiego poziomu merytorycznego. Jędrzej Janicki (1994), doktor prawa, związany z Uniwersytetem Łódzkim, jest także absolwentem filozofii, a jego badania koncentrują się na estetyce prawa i relacjach między prawem a kulturą.