Eichmann w Jerozolimie

Jeden z najbardziej wpływowych głosów w dyskusji o naturze zła. Hannah Arendt w latach 60. XX wieku relacjonowała dla magazynu "New Yorker" dramatyczne wydarzenia związane z procesem Adolfa Eichmanna, współodpowiedzialnego za Holokaust. Książkę tę uzupełnia znany podtytuł, który wprowadził do debaty jedno z najważniejszych pojęć ery totalitaryzmów: banalność zła. Arendt zdiagnozowała problem, który pozostaje aktualny do dziś – każdy, kto myśli niezależnie i nie podąża ślepo za rozkazami, jest zagrożeniem dla systemu.

Hannah Arendt przedstawia swoje sprawozdanie nie tylko jako znakomity literacko reportaż sądowy, lecz również jako esej analizujący mechanizmy działania państwa totalitarnego oraz mentalność jego twórców i współpracowników. Jako jedna z czołowych niezależnych myślicielek XX wieku, Arendt nie unika trudnych pytań dotyczących postaw Żydów europejskich w czasie Zagłady, przyglądając się obu stronom procesu z obiektywnej perspektywy. Ta książka to cenne źródło wiedzy dla wszystkich zainteresowanych historią i polityką XX wieku oraz pragnących zrozumieć głębsze interpretacje kluczowych problemów współczesności.